نویسنده : عظیم عثمانیان / مطالب فوق در مظلومیت و غرق شدن «آیلان کردی» کودک سه ساله سوری توسط نویسنده برایمان ارسال شده است …
بخواب ، آرام بگیر
نترس، نگران مباش
وجدان ها بیدارند
بیانیه ها صادر
کنفرانس ها برگزار
امتیاز دادن ها برقرار
تو همان
بای ذنب قتلت هستی
تو خودت یک امتیازی
برای عده ای مدعی
هم بتازند بر جسم بی جانت
و هم برخیزند به دفاع از آن
تو یک موضوع ناب هستی
پستی جذاب
برای بسیاری ژست روشنفکری
و برای بانیان خواب نازت
دلیلی برای حقانیت
بخواب کودک شرق الاوسط
تو یک موضوع
تیتر با فونت بزرگی
برای روزنامه و ژورنال ها
شروعی داغ
برای امروز خبرگزاری ها
انگار آفریده شده ای برای معروف شدن
تمام قد ،خوابیده ، یا در پناه بشکه
بخواب ، که بیدارند
عکاسان و نقاشان و هنرمندان
که عکست را مظلومانه بیارایند
و چندی مردمان زمین را سرگرم
تمساح ها اینبار اثبات کردند
اشک تمساح مردانه تر است از
اشک خبیث مردان سیاست
تمساح ها بچه خور نیستن
حتی مرده خور
این مردمان خاک آلودن
کودک کش ، زنده کش
بخواب ، آرام بگیر
از خاکت راندند
به آبت انداختند
اسلحه به فروش رساندند
با غرور به خود بالیدند
بخواب ، در کنار آرامش موج
به برادرت هابیل بپیوند
امروز قابیل یکی دوتا نیست
انگار همه ره قابیل گرفته اند
امروز جنگ قابیل با قابیل
بر سر تعدد کشتن امثال توست
موعد امن و امان است
ماه حج است
حاجیان در طواف
حج رفته تویی
وتو مستقیم به طواف خود یار رفتی
بخواب،خوابیدن برای کودکان
هم سنت رشد می آورد
تو هم رشد خواهی کرد
در قد و قواره ی گل لاله
بخواب
گناه تو زاییده شدن در شرق الاوسط است
اوسط راه درست نامیده اند
نقطه وسط و هدف
برای آزمودن قدرت
شرق و غرب
آزمایشگاهی برای زور آزمایی اتم و کیمیا
خوشه ای مردم برای بمبهای خوشه ای
بخواب، دلت نگیرد
تو تنها نیستی
همسالان تو در صف انتظار پیوستن به تواند
فطرتهای پاک بچه بیگناهان
کورد و تورک و عرب و عجم
که هنوز عقیده ای ندارند
به جرم عقیده
سرنوشتشان سرنوشت توست
بخواب ، کودک آسمان
جای تو اینجا نیست و
خوشحال باش که امتداد قرن خونریز
انتهای ظلم
و جنایت سوختن و سوزاندن
نهایت خودخواهی و خونخواری
را چشمان معصومت نمی بیند.
بخواب ، آرام بگیر کودک قربانی
تو پرده ای از اسماعیل زمانی
تو نماینده رنج کوردستانی
توتابلویی از ستم دیدگان دورانی
تو رنج تاریخی، تو فرزند کوبانی
تو تفسیر محنت و آلام جهانی
تو تصویری جدید از حلبچه و کیمیا بارانی
تو بیاد آوردنده درد انفال دوران صدامی
تو داغی تازه بر دل مادران کوردستانی
تو مجروح دستان گرگان ، در لباس شبانی
تو حک شده بر صفحه ی تاریخ مظلومیت جهانی
نترس بخواب، آرام بگیر کودک کوبانی
زاده شدن در کوردستان، جرم توست
که ظالمان نوشتندش گورستان
تو نه نماینده کودکان مظلوم کورد
تو نماینده محنت تمام آوارگان جهانی
سرت را بالا بگیر کودک کوبانی
تو فرزند کوهستانی
تو فرزند صلاح الدین کوردی
تو خود امروز ،صلاح الدین زمانی
تو آفریده شده ای ،برای تحمل ظلم
تو امتداد راه شهیدانی
دل را خون کردی
بشریت به درد آوردی
تو شرمسار کردی ما را ز مسلمانی
تو موجب سرفکندگی جهانداران سردمداری
بخواب، آرام بگیر
ازخاکت راندند و به آبت انداختند
به چه متهمت کردن تو را
به کشتن دادن روح پاکت را
به اتهام مسلمان یا نامسلمانی
این نامردان تکفیری
و این ظالمان مدعی
بخواب کودک کوبانی…
پس کو اسلحه ات ؟
چرا نمی بینم لباس رزم و جنگت ؟
تهدید که بودی؟
آواره ات کردن مانند مردم بارزانی
بخواب کودک کوبانی
موج ساحل که جانت می خراشد
همانند گرامافونیست
و تو صفحه ای که روایت میکنی
رنج کودکان کورد
از شروع آفرینش تا به عدل جهانی
بخواب کودک کوبانی
انگار پیراهن سرخت دیوونه کرده بود
این نامردمان وحشی
حق تو نیست
فدا شوی بدست بیدادگران نهانی
بدست افراط و خوی توحش انسانی
حق تو نیست بازیچه شوی
به دست عده ای خود بازیچه ی روانی
بخواب
و دیگر بر این زمین ناپاک بیدار مشو
آسمان که رفتی
بگو، با شهرت چه کردند
شکایت کن از ویرانه های خانه
از آواره شدن اهل کاشانه
شکایت کن پیش او
که با نامش بر نامش تاختند
هم خودی و هم بیگانه
فریاد بزن ….ناله کن…
آسمان و آسمانیان به گریه انداز
ولی باز هم نگو از جنگ و کینه
فریاد بزن ، انسان ها را ؛ دوستی، صلح و آشتی
شاید تو رسوا کنی این بیداد زمانه
ثبت دیدگاه