۞ گوهرهایی از گنجینه نبوی ۞

[bahar]

عن سالم بنِ عَبْدِ اللَّه بنِ عُمَرَ أَنَّ عبدَ اللَّه بنِ عُمَرَ رضي اللَّه عنهما كَانَ يَقُولُ لِلرَّجُلِ إِذَا أَرَادَ سفرا: ادْنُ مِنِّي حَتَّى أُوَدِّعَكَ كمَا كَانَ رسولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يُودِّعُنَا فيقُولُ: أَسْتَوْدعُ اللَّه دِينَكَ، وَأَمانَتَكَ، وخَوَاتِيمَ عَمَلِكَ، رواه الترمذي، وقال: حديث حسن صحيح.

از سالم بن عبد الله بن عمر رضي الله عنهم روايت است که:چون کسي ارادهء سفر داشت عبد الله بن عمر رضي الله عنهما برايش مي گفت: به من نزديک شو تا همانطوريکه رسول الله صلي الله عليه وسلم با ما وداع مي کرد، با تو وداع کنم، و مي گفت: أَسْتَوْدعُ اللَّه... دين و امانت وانجام اعمالت را نزد خداوند به وديعت مي گذارم.

[bahar]

عنْ عبدِ اللَّه بنِ عَمرو بن العاص رضي اللَّه عنْهُمَا قال: قال رسولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « مَنْ أحبَّ أن يُزَحْزحَ عن النَّار، ويَدْخَل الجنَّة، فلتَأتِهِ منِيَّتُهُ وهُوَ يُؤمِنُ باللهِ واليَوْمِ الآخِر، وَلْيَأتِ إلى النَّاسِ الذي يُحِبُّ أنْ يُؤْتَي إليْهِ » رواه مسلم.

از عبد الله بن عمرو بن عاص رضي الله عنهما روايت است که: رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود: آنکه دوست مي دارد از دوزخ دور گردانيده شده و به بهشت داخل گردد، بايد مرگش در رسد، در حاليکه او به خداي تعالي و روز آخرت ايمان دارد و بايد با مردم رفتاري را انجام دهد که دوست مي دارد از طرف مردم با او انجام شود.

[bahar]

عنْ جُنْدُب بن عَبْدِ اللَّه بنِ سُفْيانَ رضي اللَّه عَنْهُ قَال: قالَ النبيُّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: «مَن سَمَّعَ سَمَّعَ اللَّه بِه، ومَنْ يُرَاَئِى اللَّه يُرَئِى بِهِ » متفقٌ عليه.

از جندب بن عبد الله بن سفيان رضي الله عنه روايت شده که: پيامبر صلي الله عليه وسلم فرمود: کسي که براي شهرت طلبي عملي را انجام دهد، خداوند او را در روز قيامت رسوا مي کند. و کسي که از روي ريا عملي انجام دهد (تا مردم بزرگش دارند) خداوند با اظهار نمودن ريا کاريش در برابر مردم در روز قيامت شرمنده اش مي سازد.

[bahar]

عنْ جابرٍ رضي اللَّه عنه قال: قال رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « ما مِنْ مُسْلِمٍ يَغْرِسُ غَرْساً إلاَّ كانَ ما أُكِلَ مِنْهُ لهُ صدقةً ، وما سُرِقَ مِنْه لَه صدقَةً ، ولا يرْزؤه أَحَدٌ إلاَّ كَانَ له صدقةً» رواه مسلم. وفي رواية له: « فَلا يغْرِس الْمُسْلِم غرسا، فَيَأْكُلَ مِنْهُ إِنسانٌ ولا دابةٌ ولا طَيرٌ إلاَّ كانَ له صدقَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامة ». وفي رواية له: « لا يغْرِس مُسلِم غرْسا، ولا يزْرعُ زرْعا، فيأْكُل مِنْه إِنْسانٌ وَلا دابَّةٌ ولا شَيْءٌ إلاَّ كَانَتْ لَه صدقةً »

از جابر رضي الله عنه روايت است که: رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود: هيچ مسلماني نيست که نهالي بنشاند، جز اينکه آنچه از آن خورده مي شود، برايش صدقه است و آنچه از آن دزدي شود، برايش صدقه است، و هيچکس آن را کم نمي کند، جز اينکه برايش صدقه است. و در روايتي از وي آمده که: پس مسلمان نهالي نمي نشاند، که از آن انساني يا حيواني يا پرنده اي بخورد، جز اينکه برايش تا روز قيامت صدقه بحساب ميآيد. و در روايتي از وي آمده که: مسلماني نهالي نمي نشاند و کشتي نمي کند که از آن انساني و نه هم حيواني و نه چيزي از آن مي خورد، مگر اينکه برايش صدقه است.

[bahar]

عَنْ أَبِي سَعِيدٍ - رضي الله عنه - : أَنَّ رَجُلاً أَتَى النَّبِيَّ - صلى الله عليه وسلم - فَقَالَ: أَخِي يَشْتَكِي بَطْنَهُ، فَقَالَ: «اسْقِهِ عَسَلاً». ثُمَّ أَتَى الثَّانِيَةَ فَقَالَ: «اسْقِهِ عَسَلاً». ثُمَّ أَتَاهُ الثَّالِثَةَ فَقَالَ: «اسْقِهِ عَسَلاً». ثُمَّ أَتَاهُ فَقَالَ: قَدْ فَعَلْتُ. فَقَالَ: «صَدَقَ اللَّهُ، وَكَذَبَ بَطْنُ أَخِيكَ، اسْقِهِ عَسَلاً». فَسَقَاهُ فَبَرَأَ. (بخارى:5684)

ابوسعيد - رضي الله عنه - مي گويد: مردي نزد نبي اكرم - صلى الله عليه وسلم - آمد وگفت: برادرم, شكم درد و اسهال است. رسول خدا - صلى الله عليه وسلم - فرمود: «به او عسل بده». دوباره آمد. باز هم آن حضرت - صلى الله عليه وسلم - فرمود: «به او عسل بده». براي سومين بار آمد. باز هم رسول خدا - صلى الله عليه وسلم - فرمود: «به او عسل بده». آن مرد، بار ديگر آمد وگفت: به او عسل دادم (ولي شفا نيافت). پيامبر اكرم - صلى الله عليه وسلم - فرمود: «خداوند راست گفته وشكم برادرت، دروغ گفته است (صلاحيت خوب شدن ندارد). به او عسل بده». اين بار، به او عسل داد و شفا يافت».

[bahar]

عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا: أَنَّ النَّبِيَّ - صلى الله عليه وسلم - قَالَ: «مَنْ حُوسِبَ عُذِّبَ». قَالَتْ عَائِشَةُ: فَقُلْتُ: أَوَلَيْسَ يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى: { فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا } ؟ قَالَتْ: فَقَالَ: «إِنَّمَا ذَلِكِ الْعَرْضُ وَلَكِنْ مَنْ نُوقِشَ الْحِسَابَ يَهْلِكْ». (بخارى: 103)

عايشه رضي الله عنها روايت ميكند كه نبي اكرم - صلى الله عليه وسلم - فرمود: «هر كس كه محاسبه شود، گرفتار عذاب مي گردد». عايشه ميگويد: گفتم: مگر نه اينست كه خداوند مي فرمايد: بزودي محاسبه آساني خواهد شد؟ آنحضرت - صلى الله عليه وسلم - فرمود: «اين عَرضة اعمال است ولي اگر حساب دقيق به عمل آيد، هلاك ميگردد».

[yosra69]

[yosra69]

فضیلت نماز جماعت و نماز صبح:
✧ ✧ ✧
ابوهريره رضی الله عنه ميگويد: از پیامبر صلی الله علیه وسلم شنيدم كه فرمود:
«نماز با جماعت بر نمازي كه به تنهايي خوانده مي شود، بيست و پنج برابر، برتري دارد. و هنگام نماز صبح، فرشتگان شب و روز، جمع ميشوند». ابوهريره رضی الله عنه مي گويد: براي اثبات اين مطلب، اين آيه را بخوانيد:
إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا سورة الاسرا:78

☼ معنی آیه: همانا نماز فجر، زمان حضور فرشتگان است ☼
✧ ✧ ✧
✔ صحیح بخارى:648

[yosra69]

نماز انسان را از شرک و کفر دور می کند:
✧ ✧ ✧
جابر رضی الله عنه می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«فـــاصلـه میــــان هـــر شـــخـص، و شــرک و کــفـر، نــمـــاز است».
✧ ✧ ✧
✔ صحیح مسلم:82

[yasina]

فضیلت هفت سوره طولانی قرآن کریم

عَنْ عَائِشَةَ (رضی الله عنها) أَنَّ النَّبِىَّ (صلی الله علیه وسلم) قَالَ:
«مَنْ أَخَذَ السَّبْعَ الأُوَلَ فَهُوَ حَبْرٌ (اي عالم) "وفي رواية" فَهُوَ خَيرٌ»

عایشه (رضی الله عنها) می‌گوید: رسول الله (صلی الله علیه وسلم) فرمود: «هر کس، هفت سوره نخست قرآن کریم را بیاموزد، عالم و دانشمند به شمار می آید». و در روایتی فرمود: «خیر و ثواب بزرگی به دست آورده است»روایت احمد و حاکم نیشابوری؛ و این حدیث حسن می باشد چنان چه در سلسله صحیحه آمده است.

وفي حديث واثلة بن الأسقع (السابق) «أُعْطِيتُ مَكَانَ التَّوْرَاةِ السَّبْعَ»
همچنین در حدیث واثله بن اسقع س که بیان آن گذشت، رسول الله (صلی الله علیه وسلم) فرمود: «به جای تورات به من هفت سوره نخست قرآن کریم عنایت شده است»نگا صحیح الجامع.

[bahar]

قال رسول الله صلی الله علیه وسلم «مثَلِی ومثَلُکمْ کمَثَل رجُلٍ أَوْقَدَ نَاراً فَجَعَلَ الْجَنَادِبُ وَالْفَراشُ یقَعْنَ فیهَا وهُوَ یذُبُّهُنَّ عَنهَا وأَنَا آخذٌ بحُجَزِکمْ عَنِ النار، وأَنْتُمْ تَفَلَّتُونَ منْ یدِی»؛

حکایت من و شما مانند کسی است که آتش می‌افروزد، ملخ‌ها و پروانه‌ها خود را درون آن می‌اندازند و او آنها را باز می‌دارد و مانع می‌شود؛ (همینگونه) من کمربندهای شما را گرفته‌ام تا شما را از دوزخ باز دارم، ولی شما خود را از چنگم بیرون می‌کشید تا به آتش درآیید.»[به‌روایت مسلم]

[yosra69]

خداوند، هفت گروه را روزي كه هيچ سايه اي جز سايه او وجود ندارد، در زير سايه خود، جاي مي دهد:
✧ ✧ ✧
از ابوهريره رضي الله عنه، روايت است كه رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود:
«خداوند، هفت گروه را روزي كه هيچ سايه اي جز سايه او وجود ندارد، در زير سايه خود، جاي مي دهد: 1 ـ فرمانرواي عادل. 2 ـ جواني كه در سايه اطاعت و بندگي خدا، رشد يافته باشد. 3 ـ كسي كه همواره دل بسته مسجد باشد. 4 ـ دو مسلماني كه صرفا بخاطر خوشنودي الله با يكديگر دوست باشند و بر اساس آن، با هم جمع يا از يكديگر جدا مي شوند. 5 ـ كسي كه زني زيبا و صاحب مقام، او را به فحشاء بخواند ولي او نپذيرد و بگويد: من از خدا مي ترسم. 6 ـ كسي كه با دست راستش طوري صدقه دهد، كه دست چپش نداند. 7 ـ كسي كه در تنهايي بياد خدا باشد و از ترس او، اشك بريزد».
✧ ✧ ✧
✓ صحیح بخارى:660

[bahar]

حَدَّثَنَا الْحُمَيْدِيُّ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الزُّبَيْرِ قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ الْأَنْصَارِيُّ قَالَ أَخْبَرَنِي مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ التَّيْمِيُّ أَنَّهُ سَمِعَ عَلْقَمَةَ بْنَ وَقَّاصٍ اللَّيْثِيَّ يَقُولُ سَمِعْتُ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَلَى الْمِنْبَرِ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ وَإِنَّمَا لِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى فَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى دُنْيَا يُصِيبُهَا أَوْ إِلَى امْرَأَةٍ يَنْكِحُهَا فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا هَاجَرَ إِلَيْهِ .(صحیح البخاری.1)

ازعمر ابن خطاب رضی الله عنهُ روایت است که از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنيدم كه فرمود: اعمال به نيت ها بستگی دارند و با هر كس، مطابق نيتش رفتار مي شود. پس هر كس، به خاطر مقاصد دنيوی يا ازدواج با زنی، هجرت نمايد، به دنيا دست می يابد و با آن زن، ازدواج می كند. در نتيجه، دستاورد هجرت هر كس، همان چيزی است كه به خاطر آن، هجرت نموده است.

[bahar]

رسول خدا صلى الله علیه وسلم فرمود:«السَّخِىُّ قَرِیبٌ مِنَ اللَّهِ، قَرِیبٌ مِنَ الْجَنَّةِ، قَرِیبٌ مِنَ النَّاسِ، بَعِیدٌ مِنَ النَّارِ. وَالْبَخِیلُ بَعِیدٌ مِنَ اللَّهِ، بَعِیدٌ مِنَ الْجَنَّةِ، بَعِیدٌ مِنَ النَّاسِ، قَرِیبٌ مِنَ النَّارِ، وَلَجَاهِلٌ سَخِىٌّ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ مِنْ عَابِدٍ بَخِیلٍ» [ترمذي: 1961]؛

«سخی به خدا و جنت و مردم نزدیک و از جهنم دور است، و بخیل از خدا و جنت و مردم دور و به جهنم نزدیک است، جاهل سخی پیش خدا از عابد بخیل محبوب‌تر می‌باشد».

[yosra69]

جمع شدن افراد، برای عبادت:
✧ ✧ ✧
پیامبر صلی الله علیه وسلم روزی به سمت اصحاب خویش خارج شدند و آنها را در حالی یافتند که در مسجد نشسته بودند و با هم صحبت میکردند، پس به آنها فرمود: «چه چیزی باعث شده اینجا دور هم بنشینید؟» گفتند: دور هم نشسته ايم و اسلام وآنچه خدای متعال به وسیله اسلام برما منت نهاد را یادآور می‌شویم. پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «شما را به الله قسم آیا هیچ چیزدیگری به جز این شما را دور هم جمع نکرده است؟» گفتند: به خدا قسم به جز این چیز دیگری ما را اینجا ننشانده است؛ پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «به الله سوگند به خاطر این شما را قسم ندادم که محکوم ویا متهمتان کنم، ولیکن جبرئیل نزد من آمد و به من خبر داد که الله متعال در برابر فرشتگان به شما مباهات می‌ورزد».
✧ ✧ ✧
✔ صحيح مسلم