ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﺮﺣﯿﻢ /
" ﻣﺎﻣﻮﺱﺗﺎ ﻧﺎﺻﺮﯼ ﺳﻮﺑﺤﺎﻧﯽ ( ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ "( ؛
ﺑﻪ ﺷﯽ ﯾﻪ ﮐﻪ ﻡ: ﮊﯾﺎﻧﯽ ﺯﺍﻧﺴﺘﯽ /
ﺑﺎﺱ ﮐﺮﺩﻥ ﻟﻪ ﺯﺍﻧﺎﯾﻪ ﮐﯽ ﮔﻪ ﻭﺭﻩ ﻭ ﻋﻪ ﺑﻘﻪ ﺭﯼ ﻭﻩ ﮐﻮﻭ ﮐﺎﮐﻪ ﻧﺎﺻﺮ ﺯﻭﺭ ﺳﻪ ﺧﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﯾﺒﻪ ﺕ ﺑﺎﺳﯽ ﮊﯾﺎﻧﯽ
ﺯﺍﻧﺴﺘﯽ ﺋﻪ ﻭ ﺯﺍﻧﺎ ﭘﺎﯾﻪ ﺑﻪ ﺭﺯﻩ، ﺑﻪ ﺟﻮﺭﯾﮏ ﮐﻪ ﭘﯿﺎﻭ ﻧﺎﺯﺍﻧﯿﺖ ﻟﻪ ﮐﻮﯼ ﻭﻩ ﺩﻩ ﺳﺖ ﭘﯽ ﺑﮑﺎﺕ !
ﺑﻪ ﻻﻡ ﺑﻪ
ﺗﻮﮐﻞ ﻟﻪ ﺳﻪ ﺭ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﻪ ﻟﻪ ﻡ ﺩﻩ ﭼﻪ ﺭﺧﯿﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﺰﺍﻧﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﮔﯿﺎﻥ ﭼﯽ ﺩﻩ ﻭﯾﺖ .
ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ، ﮊﯾﺎﻧﯽ ﺯﺍﻧﺴﺘﯿﻪ ﮐﻪ ﯼ ﺯﻭﺭ ﮔﺮﻧﮕﻪ ﻭ ﺯﻭﺭﯾﺶ ﻓﻪ ﺭﻗﯽ ﻫﻪ ﯾﻪ ﻟﻪ ﮔﻪ ﻝ ﺋﻪ ﻭ ﺯﺍﻧﺎﯾﺎﻧﻪ ﯼ ﮐﻪ
ﺋﯿﺴﺘﺎﮐﻪ ﺋﯿﻤﻪ ﺑﻪ ﺯﺍﻧﺎﯾﺎﻥ ﺩﻩ ﺯﺍﻧﯿﻦ ! ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﭘﯿﺎﻭﯾﮑﯽ ﻏﻪ ﺭﯾﺐ ﺑﻮﻭ ﻭ ﻫﻪ ﻟﺒﻪ ﺕ ﺗﺎﯾﺒﻪ ﺕ ﺑﻪ ﺧﻮﯼ ﻟﻪ
ﺑﻮﺍﺭﯼ ﺯﺍﻧﺴﺘﯽ ﺷﻪ ﺭﻋﯽ ﺩﺍ .
ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﺩﻭﺍﯼ ﺋﻪ ﻭﻩ ﯼ ﺩﻩ ﻭﺭﺍﻧﯽ ﺳﻪ ﺭﻩ ﺗﺎﯾﯽ ﻣﻪ ﺩﺭﻩ ﺳﻪ ﯼ ﺗﻪ ﻭﺍﻭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻪ ﯾﺸﺘﻪ ﺩﻩ ﻭﺭﻩ ﯼ ﻣﻮﺗﻪ
ﻭﻩ ﺳﯿﺘﻪ ﺑﺮﯾﺎﺭﯼ ﺩﺍ ﺑﭽﯿﺘﻪ ﻧﺎﻭ ﺣﻮﺟﺮﻩ ﻭ ﻣﺰﮔﻪ ﻭﺗﻪ ﻭﻩ ﻭ ﺯﺍﻧﺴﺘﯽ ﺩﯾﻦ ﻓﯿﺮ ﺑﯿﺖ ﻟﻪ ﮐﺎﺗﯿﮏ ﺩﺍ ﯾﻪ ﮐﯿﮏ ﺑﻮﻭ
ﻟﻪ ﺑﺎﺷﺘﺮﯾﻦ ﻗﻮﺗﺎﺑﯿﺎﻧﯽ ﻧﺎﻭﭼﻪ ﯼ ﭘﺎﻭﻩ ﺑﻪ ﻻﻡ ﻧﺰﯾﮑﺎﻧﯽ ﺯﻭﺭﯾﺎﻥ ﭘﯽ ﻧﺎﺧﻮﺵ ﺑﻮﻭ ﻭ ﻭﺗﯿﺎﻥ ﺩﻩ ﺭﺳﯽ ﻣﻪ ﺩﺭﻩ
ﺳﻪ ﮐﻪ ﺕ ﺗﻪ ﻭﺍﻭ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺒﯿﺘﻪ ﮐﺎﺭﻩ ﯾﻪ ﮎ ﺑﻮﺧﻮﺕ ﻟﻪ ﻣﻮﺳﺘﻪ ﻗﺒﻪ ﻝ ﺩﺍ ﺗﻮ ﺩﻩ ﺭﻩ ﺟﻪ ﯼ ﻋﯿﻠﻤﯿﺖ ﺯﻭﺭ ﻟﻪ ﺳﻪ
ﺭﻩ ﻭﻩ ﯾﻪ ﺣﻪ ﯾﻔﻪ ﻧﺎﭼﯿﺘﻪ ﻭﻩ ﺑﻮ ﻣﻪ ﺩﺭﻩ ﺳﻪ ﺣﻪ ﺗﺎ ﯾﻪ ﮐﯿﮏ ﻟﻪ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎﯾﺎﻧﯽ ﻣﻪ ﺩﺭﻩ ﺳﻪ ﮐﻪ ﯼ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ
ﻓﮑﺮﯾﮑﯽ ﮐﻮﻣﻮﻧﯿﺴﺘﯽ ﺑﻮﻭ ﻗﻪ ﻭﻟﯽ ﺩﺍ ﮐﻪ ﺋﻪ ﮔﻪ ﺭ ﻧﺎﺻﺮ ﺑﺨﻮﯾﻨﯿﺖ ﺗﺎ ﻭﻩ ﮐﻮﻭ ﻣﻪ ﺭﺍﺣﯿﻠﯽ ﺑﺎﻻ ﻭ ﺑﻮ ﺩﻩ ﺭﻩ
ﻭﻩ ﯼ ﻭﻻﺗﯿﺶ ﻣﻦ ﺗﻪ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﻣﺎﺩﯼ ﺩﻩ ﮐﻪ ﻡ، ﺑﻪ ﻻﻡ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﺳﻮﻭﺭ ﺑﻮ ﻟﻪ ﺳﻪ ﺭ ﭼﻮﻭﻥ ﺑﻮ ﺣﻮﺟﺮﻩ !
ﺩﻭﺍﯼ ﺧﻮﯾﻨﺪﻧﯽ ﻗﻮﺭﺋﺎﻥ ﻟﻪ ﻻﯼ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎﯾﻪ ﮎ ﮐﻪ ﯾﻪ ﮐﯿﮏ ﺑﻮﻭ ﻟﻪ ﻧﺰﯾﮑﺎﻧﯽ ﺧﻮﯼ ﺩﻩ ﺭﺳﯽ ﺷﻪ ﺭﻋﯽ ﺩﻩ
ﺳﺖ ﭘﯽ ﮐﺮﺩ . ﻣﻪ ﺷﻬﻮﻭﺭﻩ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﮐﺎﺗﯿﮏ ﭼﻮﻭﻩ ﻧﺎﻭ ﻣﺰﮔﻪ ﻭﺕ ﻟﻪ ﺭﻭﮊﯼ ﺋﻪ ﻭﻩ ﻝ ﺩﺍ ﻣﻪ ﻻﯼ ﻣﺰﮔﻪ
ﻭﺗﻪ ﮐﻪ ﭘﯿﯽ ﻭﺕ: ﮐﻮﺭﯼ ﺧﻮﻡ ﺩﻩ ﺯﺍﻧﯽ ﺋﻪ ﮔﻪ ﺭ ﺑﺒﯿﺘﻪ ﻣﻪ ﻻ ﺳﺒﻪ ﯼ ﻫﯿﭽﺖ ﺩﻩ ﺳﺖ ﻧﺎﮐﻪ ﻭﯾﺖ ﻭ ﺩﻩ ﺑﯿﺖ
ﻫﻪ ﺭ ﭼﺎﻭﺕ ﻟﻪ ﺩﻩ ﺳﺘﯽ ﺧﻪ ﻟﮑﯽ ﺑﯿﺖ؟ ! ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﻟﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍ ﻓﻪ ﺭﻣﻮﻭﯼ: ﻣﻦ ﻫﻪ ﻣﻮﻭ ﺷﺖ ﺩﻩ ﺯﺍﻧﻢ ﻭ
ﺋﺎﮔﺎﺷﻢ ﻟﯿﯿﻪ ﻭﻩ ﺯﻋﯽ ﻣﻪ ﻻﮐﺎﻥ ﭼﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻻﻡ ﺣﺎﺯﺭﻡ ﻫﻪ ﻣﻮﻭ ﺷﺘﯿﮏ ﺗﻪ ﺣﻪ ﻣﻮﻝ ﮐﻪ ﻡ ﺗﺎﻭﻩ ﮐﻮﻭ ﺑﺰﺍﻧﻢ
ﺑﻮﭼﯽ ﺧﻮﺍﯼ ﮔﻪ ﻭﺭﻩ ﻗﻮﺭﺋﺎﻧﯽ ﻧﺎﺯﻝ ﮐﺮﺩﻭﻭﻩ؟ ﻟﻪ ﺑﻪ ﺭ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺋﻪ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺎﺭﻩ ﺣﺎﺯﺭﻡ ﻫﻪ ﻣﻮﻭ ﺷﺘﯿﮏ ﺗﻪ ﺣﻪ
ﻣﻮﻝ ﮐﻪ ﻡ ! ﻣﻪ ﻻﮐﻪ ﺳﻪ ﺭﯼ ﺳﻮﻭﺭ ﺩﻩ ﻣﯿﻨﯿﺖ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﮔﻪ ﻧﺠﯿﮑﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﭘﯽ ﮔﻪ ﯾﺸﺘﻮﻭ ﻗﺴﻪ ﯼ ﻭﺍ ﺩﻩ
ﺯﺍﻧﯿﺖ ﺑﮑﺎﺕ ﻭ ﻫﻪ ﺩﻩ ﻓﯿﮑﯽ ﺋﺎﻭﺍ ﮔﻪ ﻭﺭﻩ ﯼ ﻫﻪ ﯾﻪ . ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﻫﻪ ﻣﻮﻭ ﮐﺎﺕ ﻟﻪ ﺣﺎﻟﻪ ﺗﯽ ﻣﻮﺗﺎﻟﻪ ﻋﻪ ﺩﺍ
ﺑﻮﻭ . ﺩﻩ ﮔﯿﺮﻧﻪ ﻭﻩ ﮐﻪ ﻟﻪ ﮐﺎﺗﯽ ﻧﺎﻥ ﺧﻮﺍﺭﺩﻥ ﻟﻪ ﮔﻪ ﻝ ﻓﻪ ﻗﯿﮑﺎﻥ ﺩﺍ ﻫﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺯﻭﻟﻤﯽ ﻟﯽ ﺩﻩ ﭼﻮﻭ ﭼﻮﻭﻧﮑﻪ
ﻟﻪ ﺳﻪ ﺭ ﺳﻮﻓﺮﻩ ﮐﻪ ﺵ ﺧﻪ ﺭﯾﮑﯽ ﺩﻩ ﻭﺭﻩ ﯼ ﺩﻩ ﺭﺳﻪ ﮐﺎﻧﯽ ﺑﻮﻭ ! ﺟﺎ ﺳﻪ ﯾﺮ ﺋﻪ ﻭﻩ ﯾﻪ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﮐﺎﺗﯽ ﻓﻪ
ﻗﯿﯿﻪ ﺗﯽ ﺯﻭﺭﯾﺶ ﻫﻪ ﮊﺍﺭ ﺑﻮﻭﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻀﯿﮏ ﻟﻪ ﮐﺘﯿﺒﻪ ﮐﺎﻧﯽ ﺩﻩ ﻭﺭﺍﻧﯽ ﻓﻪ ﻗﯿﯿﻪ ﺗﯽ ﻧﻪ ﺗﻮﺍﻧﯿﻮﻩ ﺑﮑﺮﯾﺖ ﺑﻪ
ﻟﮑﻮ ﻟﻪ ﻫﺎﻭﺭﯾﮑﺎﻧﯽ ﻭﻩ ﺭﮔﺮﺗﻮﻭﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻩ ﺳﺘﯽ ﺧﻮﯼ ﻧﻮﻭﺳﯿﻮﻧﯿﻪ ﻭﻩ ! ﯾﻪ ﮐﯿﮏ ﻟﻪ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎﮐﺎﻧﯽ ﺩﻩ ﮔﯿﺮﯾﺘﻪ
ﻭﻩ ﮐﻪ ﮐﺎﺗﯿﮏ ﻧﻮﯾﮋﯼ ﺑﻪ ﯾﺎﻧﯿﺎﻥ ﺩﻩ ﭼﻮﻭﻡ ﺑﻮ ﻣﯿﺤﺮﺍﺏ ﻫﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﻧﺎﺻﺮ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﻟﻪ ﻭﯼ ﺑﻮﻭ ﻭ ﯾﺎ ﻋﯿﺒﺎﺩﻩ ﺗﯽ
ﺩﻩ ﮐﺮﺩ ﯾﺎ ﻗﻮﺭﺋﺎﻧﯽ ﺩﻩ ﺧﻮﯾﻨﺪ ﯾﺎ ﺩﻩ ﺭﺳﻪ ﮐﺎﻧﯽ ﺩﻩ ﻭﺭﻩ ﺩﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﻭﻩ ! ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺋﻪ ﻣﯿﻨﯽ ﮐﺎﻧﯽ
ﺳﺎﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﯾﻪ ﮐﯿﮑﻪ ﻟﻪ ﮔﻪ ﻭﺭﻩ ﺯﺍﻧﺎﯾﺎﻥ ﺩﻩ ﻟﯿﺖ: ﻧﺎﺻﺮ ﻟﻪ ﮐﻦ ﻣﻦ ﮐﺘﯿﺒﯽ " ﺍﻟﺒﻬﺠﺔ ﺍﻟﻤﺮﺿﻴﺔ " ﺷﻪ ﺭﺣﯽ ﺍﻟﻔﯿﺔ
ﯼ ﺍﺑﻦ ﻣﺎﻟﮑﯽ ﺩﻩ ﺧﻮﯾﻨﺪ، ﻣﻦ ﻫﯿﭽﻢ ﻧﻪ ﺩﻩ ﻭﺕ ﺑﻪ ﻟﮑﻮﻭ ﺑﻮﺧﻮﯼ ﺩﻩ ﯾﺨﻮﯾﻨﺪﻩ ﻭﻩ ﻭ ﻣﻪ ﻋﻨﺎﺷﯽ ﺩﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﻪ
ﻓﺴﯿﺮﯾﺸﯽ ﺩﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺳﻪ ﺭﻡ ﺑﻮ ﺗﻪ ﮐﺎﻥ ﺩﻩ ﺩﺍ!!! ﻣﻪ ﺷﻬﻮﺭﻩ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﺋﻪ ﻭ ﮐﺘﯿﺒﻪ ﯼ ﮐﻪ ﻫﻪ ﻣﻮﻭ
ﻓﻪ ﻗﯿﯿﺎﻥ ﻟﻪ ﻣﺎﻭﻩ ﯼ ﺯﯾﺎﺗﺮ ﻟﻪ ﺳﺎﻝ ﻭ ﻧﯿﻮﯾﮏ ﺩﻩ ﯾﺨﻮﯾﻨﻦ ﺗﻪ ﻧﻬﺎ ﺑﻪ ۳ ﻣﺎﻧﮓ ﺧﻮﯾﻨﺪﻭﻭﯾﻪ ﺗﯽ ﻭ ﻟﻪ ﺑﻪ ﺭﯾﺸﯽ
ﮐﺮﺩﻭﻭﻩ ! ﻫﻪ ﺭ ﻟﻪ ﺩﻩ ﻭﺭﺍﻧﯽ ﻓﻪ ﻗﯿﯿﻪ ﺗﯽ ﺩﺍ ﺯﻭﺭ ﺷﺎﺭﻩ ﺯﺍ ﺑﻮﻭ ﻟﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻋﻪ ﺭﻩ ﺑﯽ . ﻋﯿﻠﻤﯽ ﺗﻪ ﺟﻮﯾﺪﯼ ﻟﻪ
ﻻﯼ ﮐﻪ ﺱ ﻧﻪ ﺧﻮﯾﻨﺪﻭﻭﻩ ﺑﻪ ﻟﮑﻮﻭ ﻟﻪ ﺭﺍﺩﻭﯼ ﻗﺎﻫﯿﺮﻩ ﺗﻪ ﻭﺍﻭﯼ ﮔﻮﯼ ﻟﯽ ﮔﺮﺗﻮﻭﻩ ﻭ ﻓﯿﺮﯼ ﺑﻮﻭﻩ . ﮐﺎﺗﯿﮏ ﮐﻪ
ﺩﻩ ﻭﺭﺍﻧﯽ ﻓﻪ ﻗﯿﯿﻪ ﺗﯽ ﺗﻪ ﻭﺍﻭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮊﻧﯽ ﻫﯿﻨﺎ ﻭ ﺑﻮﻭ ﺑﻪ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎﯼ ﺋﺎﯾﯿﻨﯽ ﮐﺘﯿﺒﻪ ﮐﺎﻧﯽ ﺍﺑﻮﺍﻻﻋﻠﯽ ﻣﻪ
ﻭﺩﻭﻭﺩﯼ ﻭ ﺳﯿﺪ ﻗﻄﺒﯽ ﺯﻭﺭ ﺩﻩ ﺧﻮﯾﻨﺪﻩ ﻭﻩ ﻭ ﺑﻮﻭ ﺑﻪ ﻫﻮﯼ ﺋﻪ ﻭﻩ ﯼ ﮐﻪ ﺩﻩ ﺳﺖ ﻟﻪ ﻣﻪ ﺳﻠﻪ ﮐﯽ ﺗﻪ ﺻﻪ
ﻭﻑ ﻫﻪ ﻟﮕﺮﯾﺖ ! ﺧﯿﺰﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺭﯾﺰﻩ ﮐﻪ ﯼ ﺩﻩ ﮔﯿﺮﯾﺘﻪ ﻭﻩ ﮐﻪ ﺯﻭﺭ ﺟﺎﺭ ﺗﺎﻭﻩ ﮐﻮﻭ ۳ ﺗﺎ ۴ ﮐﻪ ﺭﻩ ﺕ ﭼﯿﺸﺘﻢ ﺑﻮ
ﮔﻪ ﺭﻡ ﮐﺮﺩﻭﺗﻪ ﻭﻩ ﭼﻮﻭﻧﮑﻪ ﺋﻪ ﻭﻩ ﻧﺪﻩ ﺳﻪ ﺭﯼ ﮔﻪ ﺭﻣﯽ ﺗﻪ ﺣﻘﯿﻖ ﺑﻮﻭ ﺋﺎﮔﺎﯼ ﻟﻪ ﺧﻮﯼ ﻧﻪ ﺑﻮﻭ ﮐﻪ ﻧﺎﻧﻢ ﺑﻮ
ﺩﺍﻧﺎﻭﻩ ﺑﻮﯾﻪ ﻫﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﻭ ﺩﻩ ﻧﮕﻪ ﻧﻪ ﺭﻡ ﻭ ﭘﺮ ﻟﻪ ﻫﻪ ﺳﺘﻪ ﯼ ﺧﻮﯼ ﺩﻩ ﯾﻔﻪ ﺭﻣﻮﻭ: ﺑﺮﯾﺎ ﺳﮑﯽ ﺋﯿﻨﺴﺎﻥ
ﺯﯾﭙﯽ ﻫﻪ ﺑﻮﺍﯾﻪ ﻭﻩ ﮐﻮﻭ ﺑﺎﻟﺘﺎﻭ ﮐﺎﺗﯽ ﻧﺎﻥ ﺧﻮﺍﺭﺩﻥ ﺯﯾﭙﻪ ﮐﻪ ﺕ ﺩﺍﮐﯿﺸﺎﯾﻪ ﻭ ﻫﻪ ﻣﻮﻭ ﻧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺕ ﺗﯿﮑﺮﺩﺍﯾﻪ ﻭ
ﺯﻭﻭ ﺯﯾﭙﻪ ﮐﻪ ﺕ ﺑﺒﻪ ﺳﺘﺎﯾﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﻥ ﺧﻮﺍﺭﺩﻥ ﺋﻪ ﻭ ﻫﻪ ﻣﻮﻭ ﮐﺎﺗﻪ ﻟﻪ ﺋﯿﻨﺴﺎﻥ ﻧﻪ ﮔﺮﯾﺖ ! ﻟﻪ ﯾﻪ ﮐﯿﮏ ﻟﻪ
ﮐﻮﺑﻮﻭﻧﻪ ﻭﻩ ﮐﺎﻧﯽ ﺯﺍﻧﺎﯾﺎﻧﯽ ﺟﯿﻬﺎﻧﯽ ﺋﯿﺴﻼﻡ ﺩﺍ ﻟﻪ ﭘﺎﮐﯿﺴﺘﺎﻥ، ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﮐﻮﺭﺗﻪ ﺑﺎﺳﯿﮑﯽ ﭘﯿﺸﮑﻪ ﺵ ﮐﺮﺩﺑﻮﻭ،
ﺩﻩ ﻟﯿﻦ ﺋﻪ ﻭﻩ ﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﻋﻪ ﺭﻩ ﺑﯿﻪ ﮐﯽ ﻓﻪ ﺻﯿﺢ ﻗﺴﻪ ﯼ ﮐﺮﺩﺑﻮﻭ ﮐﻪ ﺯﺍﻧﺎﯾﺎﻥ ﻭﺍﯾﺎﻥ ﺯﺍﻧﯿﺒﻮﻭ ﺋﻪ ﻡ ﭘﯿﺎﻭﻩ ﻋﻪ ﺭﻩ
ﺑﻪ، ﺩﻭﺍﯼ ﺟﻪ ﻟﻪ ﺳﻪ ﮐﻪ ﭼﻮﻭ ﺑﻮﻭﻥ ﺑﻮ ﻻﯼ ﻭ ﻭﺗﺒﻮﻭﯾﺎﻥ ﺟﻪ ﻧﺎﺑﺖ ﻟﻪ ﭺ ﮐﻮﻟﯿﮋﯾﮑﯽ ﺋﯿﺴﻼﻣﯽ ﺩﻩ ﺭﺳﺖ
ﺧﻮﯾﻨﺪﻭﻭﻩ؟ ﻓﻪ ﺭﻣﻮﻭﺑﻮﯼ: ﻟﻪ ﺣﻮﺟﺮﻩ ﮐﺎﻧﯽ ﮐﻮﻭﺭﺩﺳﺘﺎﻥ ! ﺟﺎ ﺯﺍﻧﯿﺒﻮﻭﯾﺎﻥ ﮐﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﻫﻪ ﺭ ﺯﺍﻧﮑﻮﺷﯽ ﻧﻪ
ﺩﯾﻮﻩ!!! ﺑﻮﯾﻪ ﺯﻭﺭﯾﺎﻥ ﭘﯽ ﺳﻪ ﯾﺮ ﺑﺒﻮ ﻟﻪ ﻧﺎﻭ ﺋﻪ ﻭ ﺯﺍﻧﺎﯾﺎﻧﻪ ﯼ ﮐﻪ ﻟﻪ ﻭ ﺟﻪ ﻟﻪ ﺳﻪ ﺩﺍ ﺑﻮﻭﻥ: ﺷﯿﺦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ
ﻋﺰﺍﻡ، ﻣﺤﻤﺪ ﻏﺰﺍﻟﯽ ﻭ ﺯﻭﺭﺑﻪ ﯼ ﺯﺍﻧﺎﯾﺎﻧﯽ ﮔﻪ ﻭﺭﻩ ﯼ ﺟﯿﻬﺎﻧﯽ ﺋﯿﺴﻼﻡ ﺑﺒﻮﻭﻥ . ﻫﻪ ﺭ ﻟﻪ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﺋﻪ ﻭ ﮐﺎﺕ
ﺗﺎﻭﻩ ﮐﻮﻭ ﮐﻮﺑﻮﻭﻧﻪ ﻭﻩ ﮐﻪ ﺗﻪ ﻭﺍﻭ ﺑﻮﻭ ﭼﻪ ﻧﺪ ﻫﻪ ﻓﺘﻪ ﯾﻪ ﮐﯽ ﭘﯽ ﭼﻮﻭ ﺟﺎ ﺑﻮﯾﻪ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎﯼ ﺋﻪ ﻭ ﻣﺰﮔﻪ ﻭﺗﻪ
ﯼ ﮐﻪ ﮐﺎﮐﻪ ﻧﺎﺻﺮ ﻟﻪ ﻭﯼ ﺋﯿﻘﺎﻣﻪ ﯼ ﺑﻮﻭ ﻭﺗﺒﻮﻭﯼ ﺗﺎ ﺋﻪ ﻡ ﭘﯿﺎﻭﻩ ﯼ ﻟﯽ ﺑﯿﺖ ﻣﻦ ﺟﻮﺭﺋﻪ ﺕ ﻧﺎﮐﻪ ﻡ ﺧﻮﺗﺒﻪ ﺑﺪﻩ
ﻡ ! ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﻟﻪ ﺧﻮﯾﻨﺪﻧﻪ ﻭﻩ ﻫﻪ ﻡ ﺯﻭﻭ ﺩﻩ ﯾﺨﻮﯾﻨﺪﻩ ﻭﻩ ﻭ ﻫﻪ ﻡ ﺯﻭﻭ ﺗﯿﺪﻩ ﮔﻪ ﯾﺸﺖ، ﺷﻪ ﻭﯾﮏ ﺟﻪ ﻣﺎﻋﻪ ﺗﯿﮏ
ﻟﻪ ﻗﻮﺗﺎﺑﯿﻪ ﮐﺎﻧﯽ ﮐﺘﯿﺒﯿﮑﯽ ﻧﯿﺸﺎﻥ ﺩﻩ ﺩﻩ ﻥ ﻭ ﺩﺍﻭﺍﯼ ﻟﯽ ﺩﻩ ﮐﻪ ﻥ ﻣﻮﺗﺎﻟﻪ ﻋﻪ ﯼ ﺑﮑﺎﺕ، ﺩﻩ ﻓﻪ ﺭﻣﻮﻭﯾﺖ: ﺑﻪ
ﺳﻪ ﺭ ﭼﺎﻭ ﺩﺍﯾﻨﻪ ﻥ ﻟﻪ ﮐﻦ ﺧﻮﻡ ﺑﺎ ﺑﯿﺨﻮﯾﻨﻤﻪ ﻭﻩ . ﻫﻪ ﺭ ﻟﻪ ﺣﻮﺟﺮﻩ ﻧﻪ ﺭﻭﺷﺘﺒﻮﻭﻩ ﻭ ﻟﻪ ﮐﻦ ﻣﯿﺤﺮﺍﺏ ﮐﺘﯿﺒﻪ
ﮐﻪ ﯼ ﺗﻪ ﻭﺍﻭ ﮐﺮﺩﺑﻮﻭ ﮐﺘﯿﺒﻪ ﮐﻪ ﺵ ﻻﭘﻪ ﺭﻩ ﯼ ﺯﻭﺭﯼ ﺑﻮﻭﻩ ﻭ ﮐﺎﺗﯽ ﻧﻮﯾﮋﯼ ﺑﻪ ﯾﺎﻧﯽ ﮐﺘﯿﺒﻪ ﮐﻪ ﯼ ﺗﻪ ﺣﻮﯾﻞ
ﺩﺍﺑﻮﻭﻧﻪ ﻭﻩ ! ﻭﺗﺒﻮﻭﯾﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﻟﻪ ﭼﻪ ﻧﺪ ﺳﻪ ﻋﺎﺕ ﺩﺍ ﻫﻪ ﻣﻮﻭ ﺋﻪ ﻭ ﮐﺘﯿﺒﻪ ﺕ ﺧﻮﯾﻨﺪﻭﻭﻩ؟ ﻓﻪ ﺭﻣﻮﻭﺑﻮﯼ ﺋﻪ
ﮔﻪ ﺭ ﺑﺎﻭﻩ ﺭ ﻧﺎﮐﻪ ﻥ ﻟﯿﻤﯽ ﻭﻩ ﭘﺮﺳﻦ . ﭼﻪ ﻧﺪ ﭘﺮﺳﯿﺎﺭﯾﺎﻥ ﻟﯽ ﮐﺮﺩﺑﻮﻭ ﺑﻪ ﺫﮐﺮﯼ ﻻﭘﻪ ﺭﻩ ﯼ ﺑﺎﺑﻪ ﺗﻪ ﮐﻪ ﺵ
ﻟﻪ ﻧﺎﻭ ﮐﺘﯿﺒﻪ ﮐﻪ ﺩﺍ ﺑﻮﯼ ﺗﻪ ﻭﺯﯾﺢ ﺩﺍﺑﻮﻭﻥ ! ﮐﺎﮐﻪ ﺋﻪ ﺣﻤﻪ ﺩﯼ ﻣﻮﻓﺘﯽ ﺯﺍﺩﻩ ﻫﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺩﻩ ﯾﻔﻪ ﺭﻣﻮﻭ: ﮐﺎﮐﻪ
ﻧﺎﺻﺮ ﻣﻮﺟﺘﻪ ﻫﯿﺪﻩ ﻭ ﺋﯿﺠﺘﯿﻬﺎﺩﯼ ﺟﻪ ﻧﺎﺑﯽ ﺯﻭﺭ ﺑﻪ ﺭﯾﺰﻩ . ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﮐﺮﯾﮑﺎﺭ ﻭﺗﻮﻭﯾﻪ ﺗﯽ: ﻟﻪ ﺟﯿﻬﺎﻧﯽ ﺋﯿﺴﻼﻣﯽ
ﺩﺍ ﺯﻭﺭﻡ ﺯﺍﻧﺎ ﺑﯿﻨﯿﻮﻩ ﻧﺰﯾﮑﻪ ﯼ ۷۰۰ ﺯﺍﻧﺎﯼ ﭘﺎﯾﻪ ﺑﻪ ﺭﺯ ﮐﻪ ﺳﻢ ﻧﻪ ﺩﯾﻮﻩ ﻭﻩ ﮐﻮﻭ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﻧﺎﺻﺮ ﺑﯿﺖ، ﺷﯿﺦ
ﻋﺒﺪﺍﻟﻘﺎﺩﺭ ﻋﺒﺪﺍﻟﻌﺰﯾﺰ ﻭﻩ ﮐﻮﻭ ﺋﻪ ﻭ ﺩﯾﺘﻪ ﻭﻩ ﻭ ﻧﺎﯾﻪ ﺗﻪ ﻭﻩ ﺋﯿﻨﺎ ﮐﻪ ﺳﯽ ﻧﺎﮔﺎﺗﯽ ! ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻫﻪ ﺭ ﮐﻪ ﺱ
ﮔﻮﯼ ﻟﻪ ﺑﺎﺑﻪ ﺗﻪ ﮐﺎﻧﯽ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﺑﮕﺮﯾﺖ ﺑﻪ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺑﻮﯼ ﺭﻭﻭﻥ ﺩﻩ ﺑﯿﺘﻪ ﻭﻩ ﻟﻪ ﺯﺍﻧﺴﺘﯽ ﺷﻪ ﺭﻋﯽ ﺑﻪ ﺗﺎﯾﺒﻪ ﺕ
ﻓﻪ ﻫﻤﯽ ﻗﻮﺭﺋﺎﻥ ﻭ ﺗﻪ ﻓﺴﯿﺮ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﺑﯽ ﻭﯾﻨﻪ ﺑﻮﻭﻩ ! ﺯﻭﺭﯾﺶ ﮔﺮﻧﮕﻪ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﻫﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﻣﻮﺗﻪ ﻭﺍﺯﻉ
ﺑﻮﻭﻩ ﻭ ﺷﺎﻧﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺧﻮﯾﻪ ﻭﻩ ﻧﻪ ﮐﺮﺩﻭﻭﻩ ﻭ ﮐﻪ ﺳﯽ ﻟﻪ ﺑﺎﺭﻩ ﯼ ﺯﺍﻧﺴﺘﯽ ﺩﺍ ﻧﻪ ﺷﮑﺎﻧﺪﻭﺗﻪ ﻭﻩ، ﮐﺎﺗﯿﮏ ﮐﻪ
ﺳﻪ ﺭﺑﺎﺯ ( ﻋﻪ ﺳﮑﺮ ) ﺑﻮﻭ ﭼﻮﻭ ﺑﻮ ﺑﻮ ﻣﺰﮔﻪ ﻭﺗﯿﮏ ﮐﻪ ﻧﻮﯾﮋ ﮐﺎﺕ ﺑﯿﺴﺘﺒﻮﻭﯼ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎﮐﻪ ﺧﻪ ﺭﯾﮑﻪ ﺩﻩ ﺭﺱ ﺩﻩ
ﻟﯿﺘﻪ ﻭﻩ ﺑﻪ ﻓﻪ ﻗﯿﮑﺎﻧﯽ ﻭ ﻟﻪ ﻣﻪ ﺳﻪ ﻟﻪ ﯾﻪ ﮎ ﺩﺍ ﺑﻪ ﻫﻪ ﻟﻪ ﺗﯿﺪﻩ ﮔﺎﺕ، ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎﺵ ﺯﻭﺭ ﺑﻪ ﺋﺎﺭﺍﻣﯽ ﺩﻩ ﭼﯿﺘﻪ
ﭘﯿﺸﻪ ﻭﻩ ﻭ ﺩﻩ ﻟﯿﺖ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﺋﻪ ﻭﻩ ﯼ ﮐﻪ ﺟﻪ ﻧﺎﺑﺖ ﺩﻩ ﻓﻪ ﺭﻣﻮﻭﯼ ﻭﺍﻧﯿﻪ ﺑﻪ ﻟﮑﻮﻭ ﺋﺎﻭﺍﯾﻪ ! ﺋﻪ ﻭ ﻣﻪ ﻻﯾﻪ ﺵ
ﮐﻪ ﺑﻪ " ﺳﯿﺒﻮﯾﻪ " ﯼ ﺯﻩ ﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮﯼ ﻧﺎﺳﺮﺍ ﺑﻮﻭ ﺩﻩ ﭘﺮﺳﯿﺖ ﺟﻪ ﻧﺎﺑﺖ ﭺ ﮐﻪ ﺳﯿﮑﯽ؟ ﻓﻪ ﺭﻣﻮﻭﺑﻮﯼ ﻃﺎﻟﯿﺒﯽ
ﻋﻠﻢ ﻭﺗﺒﻮﻭﯼ ﻧﺎ ﺑﻪ ﻟﮑﻮﻭ ﺗﻮ ﺯﻭﺭ ﺷﺎﺭﻩ ﺯﺍﯼ ﮐﻪ ﺳﯿﮏ ﺋﺎﮔﺎ ﯼ ﻟﻪ ﻫﻪ ﻣﻮﻭ ﻗﻮﮊﺑﻨﻪ ﮐﺎﻧﯽ ﮐﺘﯿﺒﻪ ﮐﺎﻥ ﻧﻪ ﺑﯿﺖ
ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯿﺖ ﺋﺎﻭﺍ ﺯﺍﻧﺴﺘﯿﺎﻧﻪ ﻗﺴﻪ ﺑﮑﺎﺕ ﻭﻩ ﺭﻩ ﻟﻪ ﻻﯼ ﺧﻮﻡ ﺩﻩ ﺭﺱ ﺑﻠﯿﺮﻩ ﻭﻩ ﺑﻪ ﻻﻡ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﻣﻪ ﻋﺰﻩ ﺭﻩ ﺕ
ﺩﯾﻨﯿﺘﻪ ﻭﻩ ﻭ ﺩﻩ ﻟﯿﺖ ﻣﻦ ﻋﻪ ﺳﮑﺮﻡ ﻭ ﺩﻩ ﺭﻭﺍﺕ ! ﻫﻪ ﺭﭼﯽ ﻟﻪ ﺯﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﮔﻪ ﻭﺭﻩ ﯾﯽ ﻋﯿﻠﻤﯽ ﺋﻪ ﻡ ﭘﯿﺎﻭﻩ ﺑﻠﻪ
ﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻪ ﺑﻪ ﻻﻡ ﺑﺎ ﺯﻭﺭ ﺩﻭﻭﺭ ﻭ ﺩﺭﯾﮋ ﻧﻪ ﺑﯿﺖ .
ﻫﯿﻮﺍﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺩﻟﺘﺎﻥ ﺑﻮﻭ ﺑﯿﺖ، ﺗﮑﺎﯾﻪ ﺷﻪ ﯾﺮﯼ ﮐﻪ ﻥ ﺑﺎ ﺯﻭﺭ ﮐﻪ ﺱ ﺑﯿﺒﯿﻨﯿﺖ ﻭ ﺋﻪ ﻡ ﭘﯿﺎﻭﻩ ﺯﯾﺎﺗﺮ ﺑﻨﺎﺳﺮﯾﺖ . ﻟﻪ
ﭘﻮﺳﺘﯽ ﺩﻭﺍﯾﯽ ﺩﺍ ﻟﻪ ﺑﺎﺭﻩ ﯼ ﮊﯾﺎﻧﯽ ﺋﻪ ﺧﻼﻗﯽ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﺩﻩ ﻧﻮﻭﺳﻢ ﺑﻪ ﺋﯿﺰﻧﯽ ﺧﻮﺍ .
ﻭ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮑﻢ ﻭ ﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﻪ
ثبت دیدگاه