مدیر مطالعات خدمات شهری و محیطزیست مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران تأکید کرد: البته موضوع «شانه تخممرغ» یک مثال است؛ مثالی که به ما یادآوری میکند در بسیاری از سطوح، از کشاورزی تا صنعت و خدمات، بخشهایی از اقتصاد ما با «دورریز پنهان» روبهرو هستند. همان جایی که نه کمبود منابع، بلکه غفلت از ذهنیت بهرهور، مقصر اصلی است. وقتی اینهمه مصداق کوچک ولی پرهزینه را کنار هم بگذاریم، میبینیم سهم هدررفتها در اقتصاد شاید بیشتر از سهم واقعی کمبودها باشد. وی در ادامه بیان کرد: بهرهوری، بر خلاف تصور بسیاری، فقط مربوط به فناوریهای پیشرفته یا کارخانههای بزرگ نیست. بهترین نقطه شروع میتواند همین جزئیات روزمره باشد که شاید در برنامهریزیهای کلان جایی نداشته باشند. تمرکز بر این نقاط کوچک میتواند منابع آزادشدهای ایجاد کند که برای دهها ایده توسعهای یا اجتماعی کفایت کند.خسروانی در آخر گفت: دفعه بعد که به شانه تخممرغ خالی نگاه کردید، فقط یک بستهبندی بیمصرف نبینید. پشت این شکل ساده، مفهومی بسیار جدی نهفته است: هزینههای کوچکِ بزرگ، که اگر آنها را جدی بگیریم، شاید تعریفمان از «کمبود» در این سرزمین برای همیشه تغییر کند.
مدیر مطالعات خدمات شهری و محیطزیست مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران گفت: در کشوری که بسیاری از مشکلات را به کمبود منابع گره میزنیم، گاهی نگاهی دقیقتر به «مصرف روزمره» تصویر دیگری را نشان میدهد: «ما فقیر نیستیم، بهرهوریمان فقیر است.»
ارسال توسط : اسامه قادری
فرهاد خسروانی مدیر مطالعات خدمات شهری و محیطزیست مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران گفت: برآوردها نشان میدهد ایران سالانه بین ۱.۳ تا ۱.۵ میلیون تن تخممرغ تولید میکند. متوسط قیمت این محصول در ماههای اخیر حدود ۵۰ هزار تومان برای هر کیلو بوده است. وی در ادامه بیان کرد: آنچه معمولاً از چشم ما دور میماند، هزینه بستهبندی آن است: شانههای مقوایی که تخممرغها را تا رسیدن به دست مصرفکننده در بر میگیرند.خسروانی در ادامه توضیح داد: وزن هر شانه تخممرغ معمولی (۳۰ عددی) حدود ۳۵ تا ۴۵ گرم است. وقتی این وزن را با حجم کل تولید کشور جمع بزنیم، سهم آن در کل وزن کالای مصرفی به ۲ تا ۳ درصد میرسد؛ عددی که در نگاه اول کوچک است، اما وقتی به مقیاس ملی محاسبه شود، داستان فرق میکند. این ۲ تا ۳ درصد کوچک، معادل دو تا سه هزار میلیارد تومان هزینه سالانه است. رقمی که همسطح برخی پروژههای مهم عمرانی در مراکز استانهاست.
مدیر مطالعات خدمات شهری تهران در خصوص هزینه شانههای مقوایی تخممرغها گفت: برای ملموستر شدن ماجرا، کافی است نگاهی به بودجه برخی شهرها بیندازیم: بودجه سال ۱۴۰۳ شهرداری همدان حدود ۴.۹ همت بوده و بودجه شهرداری یزد ۵.۷ همت. حال تصور کنید در یک قلم کوچک و خاموش مانند «شانه مقوایی تخممرغ» چه هزینهای به سادگی وارد چرخه مصرف و سپس دورریز میشود.وی تأکید کرد: این مسئله فقط جنبه مالی ندارد. عمده این شانهها از خمیر کاغذ ساخته میشود که تولید آن مستلزم مصرف حجم قابل توجهی آب و انرژی است. یعنی در کنار هزینه ریالی، یک «هزینه زیستمحیطی» هم همچون سایه این بستهبندیها را دنبال میکند. هر بار که یک شانه مقوایی مصرف و دور ریخته میشود، در واقع بخشی از منابع آب و انرژی کشور هم بیسر و صدا هدر میرود.خسروانی در خصوص روشهای بهرهگیری از مقواهای شانههای تخم مرغ توضیح داد: برخی کشورها برای حل این مشکل به استفاده از بستهبندیهای قابل بازگشت یا شستوشو روی آوردهاند. شانههای پلاستیکی سخت یا جعبههای چندبارمصرف نمونهای از این ایدههاست. وی در خصوص عیب بازچرخانی شانههای تخم مرغ گفت: در مورد تخممرغ یک چالش جدی وجود دارد تخت عنوان مسائل بهداشتی. احتمال انتقال آلودگیهایی مانند سالمونلا باعث شده مقررات سختگیرانهای برای ضدعفونی و استفاده مجدد از این ظروف در بسیاری از کشورها تدوین شود. بنابراین، تغییر این سیستم نیازمند همسرایی سه بخش است: سرمایهگذاری در زیرساخت بهداشتی، تغییر استانداردها و فرهنگسازی در میان مصرفکنندگان.




















ثبت دیدگاه