ادیان الهی فی الجمله بر ضرورت و ارزش پوشش انسان بویژه برای زنان ،تأکید نموده اند،اسلام در مقام تکمیل کننده ادیان آسمانی، اهمیتی خاص برای این مهم قائل شده و آن را ضامن سلامت جامعه و امنیت فرد قرار داده است. بدیهی است بحث پوشش ،نقش مستقیم و محسوس در تحکیم خانواده و سلامت اجتماع ایفا می نماید.از این رو امروزه ،با سرمایه گذاری دشمن در گسترش جنگ فرهنگی و هجمه به افکار جوانان ،مسئله حجاب با شبهاتی هر چند سطحی اما نگران کننده روبرو شده است.
حجاب قبل از اینکه تکلیف زن باشد ،حق زن است.
همه ی بی حجاب ها فساد اخلاقی ندارند و بی حجابی هرگز با فساد اخلاقی برابر نیست.البته برخی از افرادی که حجاب را رعایت نمی کنند دنبال فساد و شهوت رانی هستند.در حالیکه بعضی دیگر اصلا به این معنا که،آیا بی حجابی فساد است یا نیست،توجه نمی کنند.البته ما نمی خواهیم این رفتار را توجیه کنیم ،بلکه واقعیت این است که هر نوع بدحجابی و بی حجابی به هر دلیلی بد است.باید طبقه بندی شود و با هر کدام منحصرا برحسب خودش برخورد کرد.هر نوع بدحجابی و یا بی حجابی یک علت خاص دارد که باید شناسایی گردد.به بیان دیگر یکی از کارهای مهم این است که انواع حجاب و بی حجابی را باید طبقه بندی کرد.برهمین اساس نمی توان هرفرد با حجابی را ،زن عفیفی دانست،همان گونه که هر زن بی حجابی را نمی توان بی عفت دانست.
نظریه ی عده ای این است که ،هر چه حجاب را بیشتر سخت بگیریم،بدحجابی بیشتر می شود.چون دختر عفیف و با حجاب در خیابان نمی چرخد. دختر بی حجاب است که مرتب در خیابان می چرخد و با خود فکر می کند همه در جامعه اسلامی ما همین طور هستند. در واقع این نظریه یکی از برداشت های غلط و عوامانه درباره ی حجاب است.
البته نمی خواهیم بگوییم رابطه ی زن و مرد در جامعه ما اخلاقی است.اسلام اگر از نظر اخلاق اسلامی احکامی را مقرر نموده است و بر ترک برهنگی در عرصه ی عمومی تأکید می کند ،از طرف دیگر راه مشروع ارضاء نیازهای جنسی را کاملا باز گذارده و بسیار آسان می گیرد.
ازدواج در فرهنگ اسلامی،آسان ترین کار است و هیچ مانعی از طرف دین در مسیر ازدواج قرار داده نشده است. این ما هستیم که این سنت الهی را دشوار نموده ایم.
اسلام به ذات خود ندارد عیبی
هر عیب که هست از مسلمانی ماست
اتفاقی که در جامعه ما رخ داده این است که ،راه مشروع ارضاء نیازها را به دست خودمان مسدود نموده ایم. بگونه ای که ازدواج آنقدر سخت و مشکل شده که شبیه مردن شده است.
قانون حجاب هم، فقط فکر و ایده ی دینی واسلامی نیست بلکه مقتضی زندگی انسانی انسان است. شما به گذشته که نگاه کنید می بینید تمام انسانها اعم از مسلمان و غیر مسلمان تا ۷۰ سال پیش پوشیده بودند،و برهنگی را توهین به خود می دانستند.
خداوند سبحان در آیه ی ۲۶ و ۲۷ سوره ی اعراف می فرماید:
" ای فرزند آدم!ما برای شما لباس فرو فرستادیم . بر شما باد لباس تقوا که بهترین لباس هاست."
یعنی همین لباس و پوشش ظاهری داشتن،هدف نیست. در واقع هدف از همین پوشش ظاهری و لباس؛تقوی ،ایمان و کرامت انسانی شماست.مبارزه با برهنگی فرهنگ مختص به اسلام نیست.
در ادامه حضرت حق می فرماید:"این امور همه از آیات خداست،تا شاید خدا را به یاد آورید . مبادا شیطان شما را فریب دهد!چنانچه پدر و مادر شما را فریب داد و از بهشت بیرون راند و برهنه کرد. مراقب باشید دوباره به همان دام نیفتید."
آن چیزی که الآن در گویش اجتماعی ما و در فرهنگ ایرانیان از آن به حجاب تعبیر می شود ،در واقع در فقه اسلام از آن تعبیر به حجاب نمی شود، بلکه در فرهنگ قرآنی و فقه اسلام آن را لباس و پوشش تعبیر می شود .
حجاب در لغت به معنای پرده و پرده نشینی نیست. یعنی مبارزه با جنسیت زدگی جامعه و جهت حفظ امنیت اخلاقی اجتماع و در جهت تکامل معنوی فرد ،به خصوص کرامت زن.
در حالیکه امروز برخی از جوامع و فرهنگ هایی هم قبلا داشتیم که براساس پوشش های سخت افراطی حتی حبس زن در خانه و پوشش های افراطی و منع حضور زن در عرصه ی عمومی مخالف است و هم با برهنگی و لذت طلبی مخالف است ،لذا به زن اجازه داده است با رعایت پوشش و حریم عفاف و حفظ کرامت و احترام انسانی در فعالیت اجتماعی حاضر شود.
منبع:عفاف نماد هویت انسانی
ثبت دیدگاه