اقسام گناهان وکفاره ی آنها

گردآورنده:ابراهیم کامران پور

**معاصی به چند دسته تقسیم می شوند؟

 به دو دسته تقسیم می شوند"صغایر"که همان سیئات هستند و"کبائر"که همان گناهان موبقات (هلاک کننده گان) میباشند

 کفاره ی گناهان صغیره (سیئات) چیست؟

خداوند در سوره ی نساء ۳۱میفرماید:" اگراز گناهان بزرگی که ازآنهانهی شده اید دوری گزینید بدی های شما را میزداییم وشما را در جایگاهی ارجمند در می آوریم ." وهمچنین در سوره ی هود /۱۱۴میفرماید: "خوبیها بدیها را از میان میبرد. " ودر احادیث صحیح آمده که ریختن آب وضواعضای بدن، گام برداشتن به سمت مسجد [صحیح مسلم ۱ /۱۵۱] ، نمازهای پنجگانه، نمازجمعه تا جمعه ی دیگر، رمضان تا رمضان [متفق علیه] ودر شب قدر [متفق علیه] روزه ی روز عاشوراء [صحیح ترمذی۳ /۱۲۶] وعبادات دیگر موجب کفاره ی خطا وسیئات میشود. اما در اکثر این احادیث پرهیز از انجام کبائر آورده شده است.

**کبائر چیست؟؟؟؟

 در اقوال صحابه وتابعین معیارهای برای شناخت گناهان کبیره وجود دارد وعلما میگویند که "کبیره شامل گناهانی است که حدی برآن مترتب میگردد " وبرخی از علما نیز میگویند "هرگناهی که بدنبال آن در نصوص لعنت، غضب، آتش دوزخ، آورده شده باشد کبیره است. وبرخی نیز میگویند هر گناهی که فاعل با انجام آن گناه به دین بی توجهی کند وباعث بی مبالاتی او به دین گردد وخشیت او را از خداوند بکاهد کبیره است. هرچند در احادیث بسیاری از گناهان به عنوان کبیره نام برده شده اند هرچندکه دارای درجات ومراتب متفاوتی است بعضی ازآنها"کفر اکبر" است مانند شرک وسحر پیامبرخدا میفرماید [بخاری۳ /۱۹۵] از هفت گناه هلاک کننده خود را نگاه دارید.گفتند ای پیامبر خدا آنها کدام گناهانند؟؟ فرمود شریک قرار دادن برای خداوند -سحر— قتل نفس که خداوند خون آن را جز به حق حرام گردانیده است -رباخواری -خوردن مال یتیم -فرار از میدان جنگ در هنگام روبرویی با دشمن -بهتان به زنان همسر دار مومن وبی گناه "

**کفاره ی همه ی گناهان چه صغیره وچه کبیره چیست؟؟

 با توبه ی نصوح می توان از این گناهان پاک شد خداوند در سوره ی تحریم ۸ میفرماید"ای کسانیکه ایمان آورده اید به درگاه خدا توبه ای راستین کنید امید است که پروردگارتان بدیهایتان را از شما بزداید وشما را به باغهایی که زیر [درختان] آن جویبارها روان است درآورد." در این رابطه رسول خدا میفرماید [مسلم۱ ۱۱۲] :توبه ماقبلش را ازبین میبرد. وهمچنین رسول خدا میفرماید [متفق علیه] میفرماید خوشحالی خداوند از توبه ی بنده اش به درگاه اوبیشتر است از خوشحالی کسی که به منطقه ی سخت وصعبی برود وشتری با توشه بهمراه داشته باشد اما در حالیکه خوابیده است شترش گم شود. بعد از مدتی جست وجو، تشنگی وگرما، با نامیدی در همان جای اول بخوابد، اما در حالی بیدار شود که شترش بربالین او حاضر شده است.

" از خداوند متعال خواستارم که با لطف ومهربانی اش ما را از ازانجام گناهان صغیره وکبیره محفوظ بدارد تا در روز قیامت با عزت وسربلندی خدا ورسولش را ملاقات کنیم."امین یا ارحم الراحمین"

 ادامه دارد…..