گردآورنده : آلا قادری / یعنی هبه کننده هبه یعنی بخشش بدون هیچ چشمداشتی و انتظاری اری الله وهاب است بدون هیچ انتظاری می بخشد
جوانمردانه احسان میکند و درمقابل نعمت هایش هیچ چیز نمیخواهد ذاتا انسان هم اگر بخواهد باز نمیتواند پاسخ نعمت های عطا شده را بدهد.
ما نبودیم به وجود امدیم در میان موجودات میتوانستیم مانند سنگ و خاک بیجان باشیم اما نشدیم دارای حیات شدیم در میان جانداران میتوانستیم گیاهی باشیم اما نشدیم دارای شعور و احساس شدیم در میان جانداران دارای شعور میتوانستیم هر حیوانی باشیم اما حیوان هم نشدیم انسان شدیم و در میان انسان هم میتوانستیم اتش پرست هندو یا دیگر ادیان بشیم اما نشدیم الله را شناخته و به او ایمان اوردیم و با شناخت اسلام که این شناختن موهبت الهی است و نشان از وهاب بودن خداست ما در مقابل این همه نعمت چه دادیم به الله ؟هیچ چیز
بنابر این در اعطای بلاعوض حیاتمان و وجودمان و چشم و گوش و زبان و دیگر اعضای قرار داده شده در بدن و حواس و ادراک قرار داده شده است در واقع در هر دارایی مادی و معنوی ما هبه ای از جانب الله است و تجلی از اسم الله است بنابراین در هر برگ قرار داده شده بر روی درختان گل ها و میوه ها بال های پرندگان خلاصه هر هبه ای که بر هر مخلوقی داده شده و هدیه های عطا شده به او تجلی از اسم وهاب است بنابراین هرمخلوقی با اعضاو دستگاه های داده شده احساسات و عواطف و هر نیکی که در حق او صورت گرفته با زبان حال خود الله را با اسم وهابش ذکر کرده و او را تسبیح میکند انسان هم این وظیفه را دارد که تجلی اسم وهاب را در وجود خود مشاهده کرده و ذکر یا وهاب را به زبان حال ذکر کنند و حتی تمام اعضای خود را با گفتن یا وهاب در این حلقه ی ذکر قرار بگیرد انسان با انجام این وظیفه انسان است و وظیفه فرستاده شدنش به این دنیا همین است انسانی که کوچکترین خوبی که در حقش میشه رو فراموش نمیکنه و سال ها از صاحب تقدیر میکنه و خود را منت دار اون شخص میداند چگونه خدا را با این همه نعمت که به ما عطا کرده فراموش کرده در حالی که باید همیشه منت دارش باشیم چگونه است که ان منت را به واسطه هایی که باعث رسیدن نعمت به او میشودند ارزانی میدارد
ابر سبب است و باران نعمت الهی درخت سبب است و ثمره نعمت الهی است دراین صورت لایق ترین کس برای شکرگزاری مدح و ستایش صاحب حقیقی نعمت ها الله میباشد چرا که باید کسی را که نعمت را فرستاده دید و شناخت نه کسی که را که نعمت را اورده است
اراسته شدن انسان به این اسم اینگونه ممکن است انسان در مقابل خوبی هایی که انجام میدهد هیچ چشمداشتی نداشته باشد این انتظار تنها از طریق مال وثروت صورت نمیگیرد انتظار یک مدح وستایش ارزوی کسب شرف انتظار یک احترام و ارزوی توجه و عنایت داشتنهم بدل های معنوی میباشداگر انسان در مقابل خوبی ها که انجام داده انتطار چنین بدل های معنوی را داشته باشد باز هم نمیتواند به اسم وهاب اراسته شود حق عبادت هایش را فقط برای رضای الله باید انجام دهد و در مقابل انها انتظار بهشت را نداشته باشد تا بتواند مظهری از اسم وهاب شودعبادت ذاتا شکر نعمت های گذشته است و اگر در عوض نعمت ها ی عطا شده در اینده نمیباشد اری ما مزد خود را گرفته ایم و به عبادت مکلف شده ایم یکی از اولیا الله این مقام را با چنین سخنانی به زبان اورده و اراسته شدن به اسم وهاب را اینگونه نشان داده است:
اهل دنیا در دنیا اهل عقبی در عقبی
هریک غرق محبتی برای من الله من لازم است
(عزیزمحمود هدایی)
جالب بود ممنون 😉
ممنون دمتون گرم