محمود رستمی تبار /// اینجا زمین سجاده است با وضو وارود شوید.
اینجا زمین سجاده است
قامتها راست ایستاده است.
چه زیباست صحنه های سرشار از معنویت و خداپرستی در سرزمینی که زمین هنوز از غرش ناگهانی بسترهایش, آرام نگرفته و می لرزد.
زمین می لرزد اما دلها نمی لرزند.
زمین می گسلد اما رابط بین عبد و معبود نمی گسلد.
کوه قامتش خم می شود اما ستون زیبای فطرت پاک، خم نمی شود.
اینجا واقعیت درونی ساکنان زمین لرزان در اقامه نماز دیده شد .
اینجا در گستره مادیات تخریب شده معنویت ترسیم شد..
اینجا زمزمه عبد با معبود و بنده با بنده پرور بارها به تصویر کشید شد.
اینجا قبل از قیام چادر, نماز اقامه شد .
اینجا سرود ملایم عشق سروده شد. , زمزمه توحید با لنز دوربین ثبت شد. , سجده بر خاک شخم خورده از زلزله, ساجد را به مسجود رساند. , اینجا با آب امدادی وضو ساختند و در آستانه خانه ی خراب و جلوی چادر عاریتی به عظمت خدای زلزله تعظیم کردند.
اینجا ندای منادیان یگانگی در لحظات دیوانگی زمین شنیده شد و شهادتین در دوربین ضبط شد.
اینجا سرزمین سجده و ساجدین و سجاده است. اینجا سجدگاه, شاهد عروج شد .
اینجا هرگز عفت زنان فدای خشم زمین نگشت. اینجا زنان با حجاب سرپناه ساختند و الوار بدوش کشیدند و فریاد زدند .
اینجا نماز و عفت و عفاف و حرمت به نمایش گذاشته شد. اینجا سرزمین شاکرانی است که شکرگزاری را از سوره حمد آموخته اند.
اینجا زمین سجاده است با وضو وارود شوید.
ثبت دیدگاه