فروزان رسولی
هر کس از این حکایت بتواند دانست که این چه بزرگان بودهاند. و همگان برفتهاند و از ایشان این نام نیکو یادگار مانده است. و غرض من از نبشتن این اخبار آن است تا خوانندگان را فایدهیی بحاصل آید و مگر کسی را ازین بکار آید.» بیهقی، صفحه ۲۲۱
این مقاله به پاس قدردانی از ماموستا دکتر محمد ناصر ضیایی آماده شده است؛ روز ۱۹ دی ماه برابر است با دومین سالگرد وفات این استاد گرانقدر هورامان.
تحصیلات استاد:
علامه ناصر ضیایی حاکم شرع، مدرس علوم دینی، استاد بسیاری از علمای برجستهی منطقه و شهر پاوه بود. وی قرآن و دروس مقدماتی را در محضر پدر بزرگوار خویش علامه محمد زاهد ضیایی مشهور به حاجی ماموسای پاوه آموخت و همزمان به تحصیل در مدرسه پرداخت. پس از آن که کلاس نهم نظام قدیم را با موفقیت پشت سر گذاشت، همت خود را صرف ادامه تحصیل در علوم دینی کرد و مدت شش ماه نیز به «مراد آباد» روانسر رفت و در محضر «شیخ محمد سعید نقشبندی» به تملذ پرداخت. سپس به پاوه بازگشت و پس از مدتی تحصیلات خود را در نزد پدرش با موفقیت به اتمام رساند و فارغالتحصیل شد. در یکی از سالهای آغازین دهه پنجاه، در شهر پاوه جشن عمامهگذاری باشکوهی برای ماموستا ملا محمد ناصر برگزار شد و ماموستا مفتخر به اجازه نامه علمی از پدر بزرگوار خود و اخذ عمامه و عبا از دست «شیخ محمد عثمان سراجالدین نقشبندی» گشت. مدتی پس از آن «شیخ محمد عثمان سراجالدین» در دارالارشاد خویش در «دورود» مجلسی دیگر برای ملا محمد ناصر برگزار کرد. ملا ناصر در سال ۱۳۵۱ شمسی در آزمون اخذ اجازه افتا و تدریس که در آن زمان استادان بزرگوار «ماموستا ملا خالد مفتی» و «حاج سید محمد شیخالاسلام» (استاد دانشگاه تهران) متولی برگزاری آن بودند، شرکت کرد. حضور ذهن و. احاطهی وی بر علوم اسلامی، اساتید ممتحن را شگفتزده ساخت و اجازه افتاء و تدریس به وی اعطا شد.
وی همزمان با سالهای ۱۳۵۴ موفق به اخذ دیپلم از مدرسه شد. ماموستا ضیایی در سال ۱۳۶۵ در آزمون ورود به دانشگاه شرکت کرد و در رشته زبان و ادبیات فارسی در شهر زاهدان به ادامه تحصیل پرداخت و چون دو سال پس از آن، یعنی در سال ۱۳۶۷، از آزمون دکتری دانشکده الهیات تهران مطلع شد، در آن آزمون شرکت و با امتیاز عالی مدرک دکتری الهیات دانشگاه تهران را دریافت کرد.
کارها و اقدامات استاد:
ماموستا ضیایی در سال ۱۳۵۴ ، به اشاره پدر بزرگوارشان، رسماً امام جمعه پاوه شد و بر مسند پدر تکیه زد و در همان سال به دعوت کادر آموزش و پرورش شهرستان پاوه، به ویژه مرحوم محمد عزیز صالحی به تدریس در مدراس پاوه پرداخت و همزمان تحصیل در آموزش و پرورش را ادامه داد و مدرک دیپلماش را اخذ کرد.
وی پس از آنکه موفق به دریافت دکتری خویش شد به پاوه بازگشت و ۳۰ سال در کسوت مقام شامخ معلمی به تدریس در مقاطع متوسطه و پیشدانشگاهی مدرسههای شهرستان پاوه اشتغال داشتند. ماموستا ملاناصر در سال ۱۳۸۳ از آموزش و پرورش پاوه بازنشسته شد اما تا واپسین روزهای حیاتش، تدریس علوم دینی را فرو نگذاشت.
از وی حاشیههایی بر برخی از کتابهای علمی و همچنین تفسیر فارسی بر سوره حمد بر جای مانده است. همچنین در میان آثار استاد دفتری به یادگار مانده است که حاوی احادیث معتبر میباشد.
اخلاقیات استاد:
ماموستا ملا محمد ناصر ضیایی، عالمی بود متواضع و متقی و خاضع و فروتن. عمر خویش را وقف خدمت به شریعت و مردم ساخته بود و بدون هیچ چشمداشتی به آموزش علم میپرداخت. حسن خلق و حلم او در برخورد با حسودان و مخالفان و منکران مثالزدنی بود و ستودنی و چون بزرگان دین و عالمان راسخ، اخلاق نیکو و تقوا را زینت دانش خویش ساخته بود.
زندگی شخصی استاد:
ماموستا ملا محمد ناصر ضیایی در ۹ دی ماه ۱۳۲۶ هجری شمسی در شهر پاوه به دنیا آمد. وی فرزند علامه مرحوم حاج ماموستا محمد زاهد ضیایی، بنیانگذار و اولین رئیس آموزش و پرورش پاوه و مفتی اعظم اورامانات بود. مادر وی مرحومه معصومه نام داشت که دختر مرحوم شیخ نصرالدین خالصی و خواهر شیخ طه خالصی بود. وی در خرداد ماه ۱۳۵۶ با هراله خانم دختر مرحوم شیخ ملک نقشبندی، فرزند مرحوم شیخ عثمان نقشبندی ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک پسر، چهار دختر و دو نوه دختری میباشد.
دکتر ضیایی در روز ۱۹ دی ماه ۱۳۸۷، در بیمارستان مدرس شهر تهران، بر اثر عارضهی سکته قلبی، در سن ۶۳ سالگی دار فانی را وداع گفت. پیکر پاک و روحانیاش روز شنبه ۲۱ دیماه، با حضور مردم منطقه، روحانیون و مسوولین شهرستان و استان، از مقابل مسجد حضرت عبدالله، به طرف مسجد جامع شهر و از آنجا به طرف مرقد حاجی عیوض، بر دستان مردم دیارش بدرقه و این خود شد آغاز یک گام در جهت پاسداشت حرمت انسانهای والایی که با روح بزرگ خود سالها صبورانه به دیار خود خدمت کردهاند.
درسهایی از زندگی استاد:
ماموستا محمد ناصر علیرغم اینکه دارای مدرک دکتری بودند، هیچگاه شهر پاوه را ترک نگفتند و در مقام دبیری به تدریس دانشآموزان شهر خود همت گماشتند؛ شاید بسیاری از دانشآموزانش به اهمیت استاد خود واقف نشدند، اما ماموستا ضیایی کسی بود که به ما آموخت بزرگی هر فردی در درون آن فرد است؛ او با سالها تدریس در پاوه این درس بزرگ انسانی را برای شاگردانش به یادگار گذاشت.
با تشکر از هفتهنامهی کرمانشاه ویژهنامهی اورامانات
منبع : پاوه شار http://pawashar.blogfa.com/post-98.aspx
ببخشید رتبه ی کنکورش چنده???????????????????????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! الحمد لله که جزء سهمیه ی بنیاد شهیدی نبودند چون قبل از زمان سال ۵۴ ایشان ادامه تحصیل نداند و یکد فعه ای مدرک دکترای خود را گرفتند {تحصیلات استاد!!!خط ۱۲}