ما قرآن را در شب با ارزش لیله القدر فروفرستاده ایم تو چه می دانی شب قدر کدام است (و چه اندازه عظیم است)
شب مکان و زمان تقدیر و تدبیر است ومهم هم این است که این کار در شب صورت بگیرد که روز زمان تطبیق آن تقدیرات است . اگر قرار باشد انسان کل عمرش را در مسیر تقدیر و برنامه ریزی سپری کند وقتی برای تطبیق و اجرا نخواهد داشت و اگر قرار باشد کل عمر را در حرکت باشد حرکتش ،حرکتی صحیح و مطلوب نخواهد بود . لذا بخشی از عمر را باید به تقدیر و تدبیر اختصاص دهد و بخشی را به تطبیق و اجرایی کردن این تدبیرها و تفدیرها تا شخصیتی متعادل داشته باشد
این که احیای این لیالی چه قدر مهم است در حقیقت برای این است که انسان خود را بیابد شبهای خودیابی است ،شبهای ارزیابی کردن شخصیت است که ما چه داشته ایم و چه چیز را از دست داده ایم ؟چه به دست آورده ایم ؟و این چیزهایی را که به دست اورده ایم آیا همان چیزی است که مطابق و مناسب و متناسب با استعدادهای ماست؟
ارزیابی یعنی خودیابی ،یعنی از خود سفر کردن ،یعنی به وضعیت مطلوب رسیدن یا تصمیم گرفتن برای ترک خود و به خدا رسیدن .
تصمیم گرفتن برای جدا شدن از حالت های ناسالم روحی و روانی و جسمی و سایر ابعاد شخصیتی و رفتن . رسیدن به حالتهای سالم و مطلوب روحی و جسمی و ایمانی و اخلاقی و حالا (ماه رمضان ،ماه نزول قرآن )بهترین فرصت است چرا که خداوند بدون هیچ گونه تقاضایی آماده است که نمره بدهد ،ببخشد کسانی را که طالب بخشش اویند وقتی که این چنین است پس فرصت ،فرصتی است استثنایی و غنیمت است و زمینه کاملا فراهم است شیاطین همه در بند و اسیر و زندانی اند
رحمت خداوند کاملا در دسترس همه بندگان است بدون استثنا .
در این شبها اگر انسان دست و پایی نزند ،تکانی به خود برای جبران گذشته ندهد دیگر برای یک سال این فرصتهای طلایی تکرار نمی شود .
(من قام لیله القدر إیمانا و إحتسابا غفر له ما تقدم من ذنبه) صحیح بخاری و مسلم
کسی که بیدار بماند شب قدر با ایمان و اخلاص ،گناهان گذشته ی او بخشیده می شود
«إیمانا و إحتسابا » همراه با ایمان و اخلاص
تا هم چون بیدار ماندنی برای زنده نگاه داشتن معانی و مفاهیم بزرگی باشد که این شب در بردارد وقتی «با ایمان »صورت می پذیرد و «خالصانه » برای خدا انجام می گیرد ……….بدین سبب حقیقت معنی با این بیدار ماندن و شب زنده داری کردن ،در دل به تکان می افتد .
حقیقت معینی که با آن معنی که قرآن با خود به ارمغان آورده است پیوند و ارتباط دارد .
حدثنا قتیبه بن سعید :حدثنا إسماعیل بن جعفر :حدثنا أبو سهیل ،عن أبیه ،عن عائشه رضی الله عنها : أن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم قال : «تحروا لیله القدر فی الوتر ، من العشر الأواخر من رمضان »
( از ابو سهیل از پدر وی روایت است که عایشه رضی الله عنها گفت :رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود :شب قدر را در شبهای طاق آخر رمضان جستجو کنید )
درباره ی اعمال نیک در دهه ی آخر رمضان از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم روایت است که :
عن عائشه رضی الله عنها قالت :کان النبی إذا دخل العشر شدّ مئزره ، و أحیا لیله و أیقظ آهله (صحیح بخاری و مسلم )
عایشه رضی الله عنها فرمود:چون دهه ی آخر رمضان فرا می رسید ،پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ازارش را محکم می بست (کنایه از ترک مجامعت است یا آمادگی برای تلاش و کوشش افزون بر آنچه عادت شان بود )و شب خویش را با عبادت زنده می داشت و خانواده اش را برای عبادت کردن بیدار می نمود .
منابع :
تفسیر فی ظلال القرآن
صحیح بخاری و مسلم
جزوه ی شبهای قدر دکتر محمود ویسی
ثبت دیدگاه