موسیقی هورامی ، همچون دیگر جلوه های دیگر فرهنگ و هنر هورامان از تاثیر موسیقی فرهنگ های دیگر برکنار مانده و همچنان اصالت خویش را حفظ نموده است .
این موسیقی های فولکلوریک دارای جمله هایی ساده ، با وسعت صوتی محدود به یک دانگ (تترآکورد ) و فرمی ترجیع بندی است که در اصطلاح موسیقی استروفیک ( چندین بند شعر که آنرا با یک ملودی واحد و مشخص می خوانند ) نامیده می شود . بیشتر ترانه های هورامی بصورت تبادل دو گروه خواننده یا تبادل خواننده و گروه -همراه با کف زدن – خوانده می شود موارد اجرای ناآگاهانه چند صدایی نیز در این موسیقی دیده می شود بدین گونه که پیش از پایان یافتن بند اول ، گروه یا خواننده دیگر بند بعدی را از نت دیگری آغاز می کند و در نتیجه چند لحظه ای دو صوت بطور همزمان در فواصل مختلف اجرا می گردد .موسیقی هورامان را می توان بدو گروه چپله و گوشی تقسیم کرد
-
چپله : آهنگ هایی را شامل می شود که ریتمی مشخص دارند و همراه با کف زدن اجرا می شود
-
گوشی : این نوع ملودی های آواز مانندی را در بر می گیرد که ریتم منظم ندارند و اغلب به صورت آزاد اجرا می شوند و خوانندگان بهنگام اجرای موسیقی یک یا دو دست خود را روی گوش می گذارند تا تمرکز بیشتری بیابند . از جمله های این موسیقی می توان به سیاچمانه ، شیخانه ، مناجات و حالیات اشاره کرد
سیاچمانه :که گفته می شود به سیاه جامگان دوره زرتشت است نزدیک چهل و شش نوع آن در پرده های مختلف و گوناگون بجامانده است
استاد سیاچمانه در دوره معاصر و اخیر استاد عثمان کیمنه ای است که مشهور عام و خاص مردم هورامان و حتی کردستان است و با صدایی گرم و رسای خود در حفظ و توسعه این موسیقی فولکلور نقشی اساسی ایفا کرده است
ثبت دیدگاه