نویسنده: دکتر دن فونتنل
ترجمه: مسعود حاجی زاده و اکرم قیطاسی
-۱ بلوغ یک دوره بحرانی است که طی آن تغییرات زیادی را تجربه می‌کنم بسیاری از رفتارهای من برای سال‌های نوجوانی طبیعی است. اگر شما بتوانید این واقعیت را درک کنید و برخوردی متناسب با سنی که دارم با من داشته باشید با موفقیت خواهم توانست این مرحله بحرانی را سپری کنم.
-۲من در حال تغییر هستم و نباید مرا یک کودک به شمار آورد. من در حال بالغ شدن هستم و شما باید برخوردی را که در دوران کودکی با من داشتید تغییر دهید. سعی کنید همان گونه که با دوستان خود و سایر افراد بالغ رفتار می‌کنید با من برخورد نمایید.
-۳ مخالفت، سماجت، یکدندگی، سرکشی و علاقه به استقلال، قسمت‌هایی از وضعیت طبیعی یک نوجوان هستند. اگر در زمینه‌ای با شما مخالفت کردم ناراحت نشوید. بیش از اینکه درباره محتوای نظرم نگران شوید در مورد نحوه ابراز داشتن آن نگران باشید. اگر بخواهم به حرف‌ها و نصایح تکراری شما گوش دهم، می‌توانم آنها را ضبط کنم تا شما نیازی به تکرار آن نصایح نداشته باشید. بنابراین از پند دادن و طرح پرسش‌های تکراری خودداری کنید، در غیر این صورت سخنان شما را از این گوش شنیده و از گوش دیگر بیرون خواهم کرد.
۵- من اغلب فکر می‌کنم که شما قدیمی هستید و در دوره‌های گذشته زندگی می‌کنید. من دیگر از عباراتی مثل « زمانی که به سن تو بودم » خسته شده ام. شما چطور می‌توانید مرا درک کنید؟
۶- اگر با شما زیاد صحبت نکردم یا مانند دوران کودکی ام به شما وابسته نبودم، نگران و ناراحت نشوید زیرا این رفتارها در سنین بلوغ طبیعی است.
۷- چنین به نظر می‌رسد که از قدرت هوشی شما کاسته شده و دیرتر به مسائل پی می‌برید. شما چطور و از کجا می‌دانید که وظیفه من چیست؟ چطور می‌توانم به نصیحت‌ها، راهنمایی‌ها و پیشنهادهای شما عمل کنم؟ مرا تحمل کنید. در عرض چند سال، چیزهای بسیاری را در برخورد با من خواهید آموخت.
۸- هر چه قدرت هوشی شما تحلیل می‌رود، حافظه و دانش من نیرومندتر شده و افزایش می‌یابد. من تقریباً یک نابغه هستم و از همه چیز اطلاع دارم. فقط دوستان و نوجوانان دیگر ممکن است از من باهوش‌تر باشند.
۹- ترجیح می‌دهم کارهایم را به کمک دوستانم انجام دهم تا به کمک شما یا سایر اعضای خانواده. اگر دعوت شما را برای رفتن به میهمانی رد کردم یا علاقه‌ای نداشتم با شما باشم، ناراحت نشوید.
۱۰- گاهی اوقات دوست ندارم با شما دیده شوم. ممکن است دوستانم را به خانه نیاورم و میل نداشته باشم که آنها مرا با شما ببینند. وقتی در حال خرید کردن هستیم، ممکن است جلوتر یا عقب‌تر از شما راه بروم تا کسی متوجه نشود که شما والدین من هستید.
۱۱- ممکن است ما مثل گذشته نتوانیم با هم صحبت کنیم زیرا کارهای من زیاد شده است.یا با دوستانم هستم یا با تلفن صحبت می‌کنم و یا در اتاقم به سر می‌برم. به همین دلیل است که بیشتر صحبت‌های ما در مورد اشتباهات من و این که چکار باید بکنم مطرح می‌شود. بیشتر بحث‌های شما یک سخنرانی است که طی آن سعی دارید چیزی به من بیاموزید تا به نکته‌ای اشاره کنید ( ارزش تحصیلات، معنی و مفهوم مسئولیت و… ) بگذارید فقط برای صحبت کردن با هم حرف بزنیم، درباره موفقیت‌ها، دلبستگی‌ها و فعالیت‌هایم.
۱۲- گاهی اوقات کوچکترین کار شما مرا ناراحت می‌کند، حتی پرسش ساده‌ای مثل «خوش گذشت؟» ممکن است باعث شود که جواب سربالا به شما بدهم. زیاد ناراحت نشوید چون بی‌تردید ناراحتی من از جای دیگری است و می‌خواهم آن را بر سر شما خالی کنم. بی حوصله بودن برای سن من طبیعی است.
۱۳- شما حافظه خود را از دست داده‌اید و به یاد ندارید که احساسات یک نوجوان چگونه است. یک نصیحت را بارها تکرار می‌کنید، گویی پیشتر آنها را به من نگفته‌اید. شما فراموش می‌کنید که بیست بار به من گفته‌اید «اتاقت را تمیز کن» یا «آیا درست را خوانده‌ای؟»
۱۴- اگر کاری را از من خواستید و من در حال انجام آن غرغر کردم ناراحت نشوید زیرا راضی به انجام آن کار نیستم و از این طریق آتش خشم خود را خاموش می‌کنم.
۱۵- هیچگاه به زور مرا به انجام کاری ناگزیر نسازید زیرا من خواهم آموخت که زور حرف اول را می‌زند. این کار باعث افزایش مقاومت، لجاجت و یکدندگی در من خواهد شد. می‌خواهم مثل یک فرد بالغ با من رفتار کنید.
۱۶- اگر چه انتظار دارم مثل افراد بالغ با من برخورد کنید، ولی گاهی خودم مثل بچه‌ها رفتار می‌کنم. به جای تأکید بر رفتار بچه‌گانه من، کاری کنید که احساس مسئولیت و آزادی و استقلال در من تقویت شود.
۱۷- از جنگ و دعوا با من دوری کنید زیرا هر جنگی برنده و بازنده‌ای دارد.تا زمانی که بچه بودم همیشه شما برنده می‌شدید ولی حالا دیگر چنین نیست. سعی کنید انتظارات خود و نوع مجازات‌ها را برای من مشخ سازید و در اجرای آن آرامش خود را حفظ کنید. تلاش کنید تا با هم سازش کنیم زیرا در این حالت هر دو برنده خواهیم بود.
۱۸- هیچگاه نسبت به حرف‌های من واکنش شتابزده و سخت نشان ندهید زیرا بیشتر اوقات فقط برای آغاز گفت و گو با شما چیزهایی به زبان می‌آورم.
۱۹- من به تشویق و درک متقابل و توجه مثبت از سوی شما به شدت نیاز دارم و چون خودم به تنهایی قادر به تأمین این کارها نیستم به شما تکیه می‌کنم.
۲۰- همچون دوستان خودتان با من رفتار کنید تا دوست شما شوم. به یاد داشته باشید که من از یک انگاره و الگو، بیش از یک انتقاد آموزش می‌بینم.
برگرفته از کتاب کلیدهای رفتار با نوجوانان تألیف دکتر دن فونتنل ترجمه مسعود حاجی زاده و اکرم قیطاسی
ثبت دیدگاه