نویسنده:فرمیسک فرهادی /// بهار آمد، با تمام زیبایی های چشم نوازش
با عشوه گری و طنازی
با ناز، گاه پشت ابر و مه چهره در پرده می‌کشد و گاه تمام قد خودنمایی و دلبری می‌کند.
نرگس، زیباترین گل فصل، چشم شهلایش را به جهان گشود . گلی که نماد زیبایی چشم صنمان است . اکنون در دست کودکان گلرخ چشم به راه ما دوخته اند. تا خریدارش شویم و به دست زیباچشمان نرگس وش بدهیم. همان هایی که تمام سال نرگس ما هستند و گل وجودشان همیشه محفل آرای دلمان !
"بهشت است گیتی ز اردیبهشت"
اوج زیبایی بهار در ماه میانی اش است. همچون عروسی آراسته!
در نهایت جمال ،آیینه ی جلال روی جانان است!
به قول شاعر:
برگ درختان سبز در نظر هوشیار
هر ورقش دفتری است معرفت کردگار
تقریر ادیبانه برهان معاد است
فصلی که نسیم از پی اسفند گشوده است
اما کابوسی وحشتناک همچون گردبادی بی رحم
از راه می رسد و همه زیبایی ها را در کام سیاهش فرو می برد. می بلعد!
انبوهی از نایلون ها و بطری ها!کاغذ و قوطی!بزرگ و کوچک! گرد و گوشه دار!
شیشه ،پلاستیک و انواع ظروف همچون تاول های زشت آبله بر چهره ی این نگار شیرین می نشیند. آبله تمام چهره و قامت چشم نوازش را در بر می گیرد!
نه تنها زیبایی اش را محو و نابود می کند، بلکه او را برای یک عمر طولانی آبله رو نگه می دارد. و جای این زخم عمیق برای همیشه ماندگار می ماند.لبخند زیبایش محو می شود!
خط و خالش دیگر افسون نمی کند !دیگر نمی تواند گیسوانش را با دست باد شانه زند!نمیتواند در چشمان زلال و خیس رود خود را ببیند و به خود ببالد! نگاهش شهلا نیست!نگاهمان بی نگار می شود!
چرا؟
چاره چیست؟
چه کسی مسئول است؟
همه ما مسئول هستیم .بایداین امانت با ارزش را حفظ کنیم و به نسل دیگر بسپاریم. باید سعی کنیم چهره زمین زیبا بماند و با تیشه بی فرهنگی آن را نخراشیم.اول از خودم شروع میکنم.از همین امروز بیشتر از روزهای قبل به پاکی زمین و زیبایی طبیعت ارزش می دهم.
به فرزندم می آموزم که گل ها و گیاهان هم دوست دارند کنار مادرشان باشند.
همین امروز هم صدا با دیگر دوستداران طبیعت در سراسر جهان به این امانت باارزش ادای دین می کنم و با دوستانم به دامانش می روم و سعی می کنم در التیام زخم هایش سهیم باشم. کلاسم را با یادآوری این درس مهم آغاز خواهم کرد و به شاگردانم می گویم باید قدردان این نعمت و ثروت گران قیمت باشیم.
نه فقط دوم اردیبهشت که روز جهانی زمین پاک است بلکه تمام ایام سال چنین پندار نیکی در ذهن بپروریم و با این دیدگاه قدم در راه نهیم.و همیشه مسئولیت خویش را نسبت به مادر طبیعت به خاطر بسپاریم که به گواهی قرآن ؛
شکر نعمت،نعمتت افزون کند.
ثبت دیدگاه