نگاهی به وضعیت اینترنت در ایران

گردآورنده : مهوش بهرامی

امروزه اینترنت به عنوان ابزاری کارآمد و مهم در زندگی شهروندان دنیا شناخته می شود. به همین دلیل دولت ها و ارائه دهندگان اینترنت درتلاشند تا اینترنت را با بیشترین سرعت، بالاترین کیفیت، بهترین خدمات پشتیبانی و کمترین قیمت به کاربران خود ارائه دهند تا راه توسعه را بر رقبای خود در بازار پهنای باند تنگ کنند.
این درحالی است که ارائه اینترنت پرسرعت در برخی کشورها می تواند نسبت به خدمات مشابه در سایر کشورها با قیمت بالاتری ارائه شود که در این مورد باید به سطح زندگی، میزان تورم و متوسط درآمد خانواده ها در آن کشور توجه کرد. به طوری که یک خانواده متوسط در کشوری با تورم ثابت به دلیل درآمد سالانه قابل توجه قادر به پرداخت هزینه بالای ۳۰ دلار در ماه برای دریافت اینترنت بالای ۳ مگابیت برثانیه باشد. موسسه آکامای در تازه ترین گزارش خود به بررسی وضعیت اینترنت در سال ۲۰۱۰ پرداخت و نشان داد که کره جنوبی همچنان پرسرعت ترین اینترنت را در سال گذشته در اختیار داشته است.

موسسه "آکامای" در گزارش جدید خود وضعیت اینترنت در سطح جهانی را در چهارماهه سوم سال ۲۰۱۰ مورد رصد قرار داد و به این ترتیب موقعیت شبکه را تا پایان سال گذشته به تصویر کشید.
اطلاعات آکامای افزایش جهانی ۶/۶ درصدی نسبت به چهار ماهه دوم سال ۲۰۱۰ را در تعداد آدرسهایIP مشخص کرد که یک رشد ۵۳۰ میلیون IP از ۲۳۵ کشور/ منطقه را نشان می دهد.
برپایه این گزارش، کره جنوبی، ژاپن، هنگ کنگ و رومانی چهار کشوری هستند که از حداقل ۷مگابیت بر ثانیه تا حداکثر اینترنت ۳۰ مگابیت برثانیه و یا بالاتر را به کاربران خود عرضه می کنند.
پس از رومانی، هلند با سرعت ۶/۳ مگابیت برثانیه، لیتوانی با سرعت ۶ مگابیت برثانیه، جمهوری چک با سرعت ۵/۴ مگابیت برثانیه، سوئیس با سرعت ۵/۳ مگابیت برثانیه و دانمارک با سرعت ۵ مگابیت برثانیه در رتبه های پنجم تا دهم قرار گرفته اند.
از میان ۱۰ کشور اول اتحادیه اروپا که از بالاترین سرعت اینترنت برخوردارند رومانی با ارائه سرعت متوسط ۷ مگابیت برثانیه رتبه اول در اروپا را دارد و پس از آن کشورهای هلند، لیتوانی، جمهوری چک، سوئیس و دانمارک ایستاده اند.
در کره جنوبی متوسط سرعت اینترنت ۱۴ مگابیت برثانیه و حداکثر سرعت اینترنت ۳۹ مگابیت برثانیه است.
در انگلیس سرعت متوسط اینترنت برابر با ۳/۴ مگابیت برثانیه است. ۱۷ درصد از کاربران از سرعت بالاتر از ۵ مگابیت برثانیه استفاده می کنند درحالی که ۸۵ درصد از آنها از اینترنت بالاتر از ۲ مگابیت برثانیه و تنها ۰/۹ درصد از کاربران این کشور از سرعت کمتر از ۲۵۶ کیلوبیت برثانیه استفاده می کنند.
لازم به ذکر است در تایوان سرعت اینترنت با ۲۴ درصد رشد نسبت به چهارماهه دوم سال ۲۰۱۰ به متوسط ۵ مگابیت بر ثانیه بوده است
متوسط سرعت اینترنت در آمریکا برابر با ۵ مگابیت برثانیه است که ۸/۶ درصد نسبت به چهارماهه دوم سال ۲۰۱۰ رشد داشته است. در این طبقه بندی آمریکا در میان ۱۲ کشور اول با اینترنت پرسرعت قرار دارد.
نیوزلند بیش از ۱/۴ میلیون واحد آدرسIP به ثبت رساند و متوسط سرعت اینترنت در این کشور برابر با ۳/۲ مگابیت برثانیه بود. استرالیا با ثبت بیش از ۹/۳ میلیون واحد IP سرعت متوسط ۹/۲ مگابیت برثانیه را به ثبت رساند.
محاسبات آکامای نشان می دهد که در ایتالیا حداکثر سرعت اینترنت ۱۳ مگابیت برثانیه و سرعت متوسط اینترنت ۳/۳ مگابیت برثانیه است. در این کشور ۷/۵ درصد از اتصالات بیش از ۵ مگابیت برثانیه و ۸۲ درصد بیش از ۲ مگابیت برثانیه است. کمتر از ۱/۳ درصد از کاربران این کشور از سرعت ۲۵۶ کیلوبیت برثانیه استفاده می کنند.
سرعت متوسط اینترنت در اسپانیا برابر با ۲/۸ مگابیت برثانیه و در پرتغال برابر با ۳/۲ مگابیت برثانیه است. در آفریقای جنوبی متوسط سرعت اتصال به اینترنت کمتر از ۲ مگابیت برثانیه است. در حقیقت آفریقای جنوبی در میان ۸۶ کشوری قرار دارد که از سرعت متوسط کمتر از ۱ مگابیت برثانیه برخوردارند.
این گزارش نشان می دهد که دو کشور کوبا و مایوت با سرعت متوسط کمتر از ۱۰۰ کیلوبیت برثانیه در میان کشورهای دارای پایین ترین سرعت اینترنت قرار دارند.
سرعت متوسط دسترسی به اینترنت در کوبا تنها ۹۳ کیلوبیت برثانیه است در حالی که در مایوت با سرعت متوسط کمتر از ۵۱ کیلوبیت برثانیه کمترین سرعت متوسط در دنیا را به خود اختصاص داده است.
این تصویر نشان می دهد که ایران در میان کشورهای با سرعت اینترنت کمتر از ۱ مگابیت برثانیه قرار دارد.
بر پایه گزارش آکامای، یک اپراتور روسی با ارائه سرعت متوسط نزدیک به ۶ مگابیت برثانیه بالاترین متوسط سرعت اتصال پهنای باند موبایل را به کاربران خود ارائه می دهد.
این درحالی است که یک اپراتور موبایل در اسلواکی با ارائه حداکثر سرعت نزدیک به ۲۳ مگابیت برثانیه رکورد بالاترین حداکثر سرعت اینترنت موبایل را به خود اختصاص داده است. در انگلیس متوسط سرعت اینترنت پهنای باند موبایل ۲/۲ مگابیت برثانیه است.
در آفریقای جنوبی متوسط سرعت اینترنت موبایل ۴۹۵ کیلوبایت برثانیه و حداکثر سرعت پهنای باند موبایل ۹۲۸ کیلوبیت برثانیه است.

● مقایسه قیمت
قیمت اینترنت نه تنها به کیفیت، سرعت و خدمات ارائه شده توسط اپراتور بستگی دارد بلکه با سطح زندگی و درآمد شهروندان کشورهای مختلف نیز مرتبط است. در گزارشی به مقایسه قیمت با توجه به درآمد مردم در چند کشور می پردازیم.
خبرگزاری مهر در گزارشی آورده، کره جنوبی سریع ترین اینترنت خود را با قیمت ۲۸/۵۰ دلار در ماه ارائه می کند در شرایطی که برپایه گزارش اداره ملی آمار در این کشور، متوسط درآمد کره جنوبی برای یک خانواده کارگر با حداقل تحصیلات ۲۷ هزار و ۳۸۴ دلار است.
ژاپن نیز به عنوان اولین قدرت فناوری آسیا توانست در این طبقه بندی با سرعت متوسط ۷/۹ مگابیت بر ثانیه رتبه دوم را به دست آورد.
بدیهی است که در کشوری چون ژاپن، اینترنت با سرعت های متفاوتی عرضه می شود. برای مثال به تازگی تله کام ژاپن (NTT) سرویس ویژه ای را برای کاربران خانگی خود عرضه کرده است که از طریق فیبرنوری حداکثر سرعت ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه را با قیمت ۶۳ دلار در ماه عرضه می کند.
در شرایطی که برطبق گزارش وزارت کار ژاپن، متوسط درآمد یک خانواده در این کشور سالانه ۶۰هزار و ۶۰۰ دلار آمریکا است.
در آمریکا نیز اینترنت با قیمت متوسط ۴۵/۵۰ دلار در ماه ارائه می شود و متوسط درآمد یک خانواده برپایه گزارش کمیته سرشماری آمریکا ۴۵ هزار و ۶۰۰ دلار در سال است.
برطبق این طبقه بندی سرعت متوسط اینترنت در هند نیز ۸۹۷ کیلوبیت برثانیه است. در این کشور نیز اینترنت با سرعت های مختلفی به کاربر خانگی عرضه می شود که برای مثال قیمت اینترنت با سرعت ۲۵۶ کیلوبیت برثانیه برابر با حدود ۱۴ دلار درماه است.

● اینترنت در ایران
پیشینه اینترنت در ایران به دقت روشن نیست. گفته می شود پس از جنگ بجز مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات، نهادهای دیگری از طریق تماس تلفنی به شبکه وصل می شدند اما به سایرین خدمات نمی دادند. اینترنت به صورت عمومی از حدود سال های ۱۹۹۳ (معادل ۱۳۷۲ خورشیدی) برای استفاده های دانشگاهی وارد ایران شد. در سال ۱۳۶۸ پس از افتتاح مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات، بنابر درخواست استادهای دانشگاه که در خارج از ایران با پست الکترونیکی آشنا شده بودند، فکر برقراری این ارتباط شکل گرفت. طی تماس های محمد جواد لاریجانی با عبدالسلام، رئیس مرکز تحقیقات فیزیک نظری ایتالیا، مرکز مشابه در ایران به مرکز آکادمیک و تحقیقات اروپا (EARN) معرفی شد تا دسترسی به شبکه بیتنت برای این مرکز فراهم شود. شبکه بیتنت با شبکه اینترنتی که امروز استفاده می شود تفاوت های بسیار داشت. استفاده اصلی که از آن می شد دریافت و ارسال نامه های الکترونیکی بود. مرکز در ابتدا از طریق اتصال با شماره گیری (up bial) و با استفاده از خط تلفن به دانشگاهی در اتریش متصل شد. پس از آن یک خط استیجاری (line leaseb) با دانشگاه وین برقرار شد. این اتصال از سال ۱۹۹۳ به شکل رسمی در آمد. شبکه بیتنت تنها از طریق سیستم عامل های آی بی ام و بر روی کامپیوترهای VAX قابل استفاده بود. پس از آگاهی از پروتکل اینترنتیTCP/IP، مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات ایران به سمت استفاده از اینترنت گام برداشت و از طریق همان دانشگاه وین به اینترنت نیز متصل شد. پس از برقراری اتصال با اینترنت از طریق مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات خدمات فقط به کاربران دانشگاهی داده می شد و ندا رایانه بود که برای نخستین بار امکان استفاده از پست الکترونیکی اینترنتی را برای عموم فراهم آورد.
رشد اینترنت در ایران با سرعت قابل توجهی اتفاق افتاده است و در حال حاضر براساس آمار ژوئن ۲۰۰۸، ضریب نفوذ اینترنت در ایران حدود ۹۳۴ درصد برآورد می شود.
اما پهنای باند ورودی به ایران از دو منبع عمده تامین می شود: یکی ماهواره ها (از طریق ماهواره های W۵،W۶ و اینمارست) و دیگری فیبرنوری.
در اکتبر ۲۰۰۸ رئیس انجمن شرکتهای اینترنتی ایران اعلام کرد که کل پهنای باند وارد شده به ایران برابر با مجموع پهنای باند دو دانشگاه در سوئد است و برخی کارشناسان مشکلات شبکه داخلی در ایران را در حدی می دانند که حداکثر سرعت مجاز برای دسترسی خانگی به اینترنت را در درجه کمتری از اهمیت در مورد محدودیت سرعت دسترسی قرار می دهند. در تاریخ ۲۷ تیرماه ۸۹ کشور ایران از لحاظ آپلود در مکان ۱۷۰ وازلحاظ دانلود در مکان ۱۷۲ در جهان قرار داشت. در شش ماهه نخست سال ۲۰۱۰ از میان ۱۵۲ کشور بررسی شده، ایران پس از کشورهایی چون ونزوئلا، نیجریه، بولیوی، عراق، پاراگوئه و جزایر ترک و کایکاس با سرعتی برابر ۶۱۰ مگابیت بر ثانیه در رتبه ۱۴۴ قرار گرفت.
این در حالیست که مسعود ریاضیات، رئیس انجمن شرکت های اینترنتی ایران ضمن اشاره به سخنان وزیر ارتباطات در تابستان سال جاری مبنی بر کاهش قیمت اینترنت گفت: در خبرها آمده بود که وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات وعده داده که قیمت اینترنت به زودی کاهش خواهد یافت، البته شکی نیست که قیمت اینترنت در ایران بسیار گران است. متوسط قیمت اینترنت در ایران یازده برابر ترکیه و ۳۳۰ برابر ژاپن است و باید این سوال را حل کنیم که چرا ما در چنین وضع نگران کننده ای قرار گرفته ایم؟
وی ادامه داد: این وضعیت نگران کننده اینترنت در حالی در کشور ما رخ داده است که در سال ۱۳۷۲ایران دومین کشور خاورمیانه بود که به اینترنت متصل شد، یعنی بسیاری از کشورهای خاورمیانه هنوز اقدامی در مورد ارتباط شبکه اینترنت خود به عمل نیاورده بودند، ولی امروزه ما از همه آن کشورها عقب افتاده ایم.
ریاضیات خاطرنشان کرد: در سال ۱۳۸۱ فقط ۱/۱ در صد از تولید ناخالص ملی اختصاص به اینترنت و فناوری اطلاعات داده شده بود، طرح تکفا ( توسعه کاربری فناوری اطلاعات) که در دولت هفتم بنیانگذاری شد و برای آن بودجه اختصاصی در نظر گرفته شده بود باعث رشد نسبی فناوری اطلاعات در آن سال ها شد، ولی این طرح در دولت های بعدی کنارگذاشته و به فراموشی سپرده شد و باعث شده امروزه از لحاظ شاخص های زیرساخت شبکه، درمقایسه با سایر کشورها بسیار عقب باشیم.
وی افزود: طبق برنامه چهارم توسعه، ما بایستی حداقل ۱/۵ میلیون در گاه اینترنت پرسرعت (DSL) در کشور مستقر کنیم، ولی متاسفانه سال گذشته (پایان برنامه چهارم) اعلام شد که فقط در حدود ۳۰۰ هزار درگاه اینترنت پرسرعت فعال داریم، به عبارت دیگر در حدود ۶۵۰ هزار درگاه نصب شده داریم که تنها حدود ۳۰۰ هزار آن دایراست، حالا این رقم ها را مقایسه کنید با کشور کره جنوبی که حدود ۱۵/۵ میلیون مشترک پهنای باند پرسرعت دارد و ضریب نفوذ اینترنت آن ۷۷/۳ درصد است.
رئیس انجمن شرکت های اینترنتی یکی از دلایل عقب ماندگی اینترنت کشور را محدودیت های سرعت اینترنت برای کاربران خانگی دانست و گفت: از سوی دیگر متوسط سرعت اینترنت خانگی در ایران در قعر جدول مقایسه بین المللی و بین ده کشور بسیار ضعیف دنیا قرار گرفته و حتی از کشور جنگ زده عراق پایین تر است.

● جایگاه ایران
در طبقه بندی رتبه بندی کشورها از نظر سرعت اینترنت خانگی کهnet.Speebtest در شش ماهه نخست سال ۲۰۱۰ از میان ۱۵۲ کشور بررسی شده ایران پس از کشورهایی مانند ونزوئلا، نیجریه، بولیوی، عراق، پاراگوئه و جزایر ترک و کایکاس با سرعتی برابر ۰/۶۱ مگابیت بر ثانیه در رتبه ۱۴۴ قرار گرفته است.
هم اکنون و براساس تعرفه جدید اعلام شده از سوی سازمان تنظیم مقررات، نرخ پهنای باند ۶۴ کیلو بیت بر ثانیه مبلغ ۸۶۸ هزار ریال، ۱۲۸ کیلو بیت بر ثانیه یک میلیون و ۷۳۶ هزار ریال، ۲۵۶ کیلو بیت بر ثانیه رقم دو میلیون و ۶۰۴ هزار ریال، ۵۱۲ کیلو بیت بر ثانیه مبلغ چهار میلیون و ۳۴۰ هزار ریال، برای ۱۰۳۴ کیلو بیت رقم هفت میلیون و ۸۱۲ هزار ریال و برای ۲۰۴۸ کیلو بیت رقم ۱۳ میلیون و۸۸۸ هزار ریال است.
به طور متوسط اینترنت خانگی پرسرعت ADSL با سرعت تنها ۱۲۸ کیلوبیت برثانیه با قیمت متوسط بین ۱۰ تا ۲۰ هزار تومان در ماه (۲۰ دلار در ماه) ارائه می شود.
این در شرایطی است که درآمد متوسط یک خانواده ایرانی بنابر اعلام بانک مرکزی ۷۳۰ هزار تومان در ماه (۸ میلیون و ۷۶۰ هزار تومان در سال و یا ۸ هزار و ۴۶۳ دلار در سال) است که براساس همین آمار متوسط هزینه های ماهانه هر خانواده ایرانی حدود یک میلیون تومان در ماه اعلام شده است.
بنابراین در شرایطی که در کشورمان هر خانواده متوسط ایرانی در هر ماه با کسری بودجه بیش از ۳۰۰ هزار تومان برای تامین مخارج عادی خود مواجه است و سرعت اینترنت خانگی با سرعت متوسط ۰/۶۱ مگابیت برثانیه در رتبه ۱۴۴ جهانی قرار دارد بنابراین به نظر می رسد که قیمت اینترنت در ایران برپایه سرعت ارائه شده بسیار بالاتر از قیمت سرعت اینترنت در کشورهایی است که در این گزارش مورد بررسی قرار گرفتند.

● نگاهی به یک آمار
بر طبق اطلاعات EJISDC (ژورنال الکترونیک درباره سیستم های اطلاعات در توسعه کشورها) در سال ۲۰۰۲ بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات(ICT) در ایران بین ۱/۱ تا ۱/۳ درصد از تولید ناخالص ملی را به خود اختصاص داده بود و در حدود ۱۵۰ هزار نفر در بخشICT مشغول به کار بودند که از این تعداد در حدود ۲۰ هزار نفر در صنایع نرم افزار فعالیت می کردند.
در سال ۲۰۰۲ هزار و ۲۰۰ شرکت فناوری اطلاعات (IT) در کشورمان به ثبت رسیده بود که از این مجموع ۲۰۰ شرکت متخصص در بخش توسعه نرم افزار بودند.
طرح "تکفا" اولین طرح ملی بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات در ایران به شمار می رود که معادل "مواد مورد بحثICT ملی" است که در بسیاری از کشورها اجرا می شود.
در بخش رسانه های ارتباط جمعی، اطلاعات مربوط به سال ۲۰۰۰ نشان می دهد که به ازای هر هزار شهروند ایرانی ۲۵۲ رادیو، ۱۵۸ دستگاه تلویزیون، ۲۱۹ خط تلفن و ۱۱۰ رایانه شخصی وجود دارد.
رایانه های شخصی و خانگی نخستین بار از نیمه دهه ۹۰ وارد ایران شدند و از زمان ورود اینترنت به کشورمان بر تعداد رایانه های شخصی به سرعت افزوده شد.
در سال ۱۹۹۸ وزارت پست و تلگراف و تلفن وقت (وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات) ارائه "اکانت" اینترنت به عموم مردم را آغاز کرد و در سال ۲۰۰۶ در آمد صنعت "تله کام ایران" به ۱/۲ میلیارد دلار رسید.
اما اولین سیستم های ارتباطات همراه (موبایل) در سال ۱۹۹۴ و تقریبا همزمان با سایر کشورها وارد ایران شد و تعداد کاربران ایرانی موبایل با یک رشد سریع از ۴/۳ میلیون نفر در سال ۲۰۰۴ به ۱۹ میلیون در سال ۲۰۰۷ رسید.
همچنین براساس اطلاعات مربوط به سال ۲۰۰۶ تعداد خطوط ثابت تلفن در کشورمان بالغ بر ۲۲ میلیون خط است.
از زمان عرضه اینترنت در ایران، شبکه پهنای جهانی وب به سرعت توانست جایگاه خود را در میان جوانان باز کند.
به طوری که در حال حاضر ایران چهارمین کشور پیشگام دنیا در عرصه وبلاگ نویسی به شمار می رود. هرچند سرعت پایین اینترنت در ایران به دلیل مشکلات زیرساختی همواره مشکلاتی را برای کاربران ایرانی شبکه فراهم کرده است.
اطلاعات سال ۲۰۰۲ نشان می دهد که ۱۲ ارائه دهنده اینترنت (ISPs) به ارائه خدمات اینترنتی از قبیل اتصال با پهنای باند ADSL حداکثر با سرعت ۵۱۲ کیلوبیت برثانیه، ADSL۲+، خطوط دایل آپ حداکثر سرعت ۵۶ کیلوبیت برثانیه و اتصال بی سیم با حداکثر سرعت ۵۱۲ کیلوبیت برثانیه می پردازند و تعداد کاربران ایرانی شبکه براساس آمار سال ۲۰۰۶ بیش از ۱۸ میلیون نفر است.
در فاصله سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ تعداد خطوط تلفن ثابت به ازای هر هزار نفر از ۱۴۹ به ۲۷۸ و ترافیک صدا در سطح بین المللی در ایران در این فاصله زمانی به ازای هر دقیقه در هر نفر از ۷ به ۸ دقیقه رسیده است.
تعداد مشترکان تلفن همراه به ازای هر هزار نفر از ۱۵ نفر سال ۲۰۰۰ به ۱۰۶ نفر در سال ۲۰۰۵ افزایش یافته است. این بدان معنی است که در سال ۲۰۰۰ تنها ۱۰ درصد از شهروندان ایرانی مشترک تلفن همراه بودند که این رقم در سال ۲۰۰۵ به ۱۰۳ درصد رسید.
تعداد کاربران اینترنت به ازای هر هزار نفر از ۱۰ در سال ۲۰۰۰ به ۱۰۳ درسال ۲۰۰۵ و تعداد رایانه های شخصی موجود در کشور برای هزار نفر از ۶۳ رایانه به ۱۰۹ رایانه افزایش یافته است.
همچنین میزان صمیمیت خانواده با تلویزیون از ۶۸ درصد در سال ۲۰۰۰ به ۷۷ درصد در سال ۲۰۰۵ رسیده است.

● تلاش برای افزایش سرعت
یک شرکت آمریکایی در گزارش خود در خصوص سرعت اینترنت نشان داد که در سه ماهه چهارم سال ۲۰۰۹ متوسط سرعت اینترنت در سطح جهانی ۷/۵ مگابیت برثانیه افزایش یافته است در حالی که کاربران ایرانی همچنان با سرعت کند دست به گریبانند. Technologies Akamai بزرگترین شرکت در ارائه حمایت آنلاین از فیلم و کاربردهای تجاری اینترنت در گزارشReport Internet the of State وضعیت اینترنت سه ماهه چهارم سال ۲۰۰۹ را در ۲۳۴ کشور مورد ارزیابی قرار داده است.
نتایج این گزارش نشان می دهد که ۸۰ درصد از کشورها در سه ماهه پایانی سال ۲۰۰۹ سطح پهنای باند خود را برای جستجو در شبکه افزایش داده اند.
در این گزارش، سرعت متوسط اتصال به اینترنت را به صورت شهر به شهر و با بررسی حداقل ۵۰ هزار آدرس IP شهری که به شبکه "آکامای" متصل می شوند را ارزیابی کرده است.
بررسی ۱۰۰ شهر بسیار سریع دنیا نشان می دهد که حدود نیمی از این شهرها (۴۸ شهر) در ژاپن واقع شده اند و ۶۲ شهر در بخش های دیگر آسیا قرار دارند.همچنین ۱۵ شهر پرسرعت اروپایی تنها در ۶ کشور واقع شده اند و بیش از یک پنجم شهرهای پرسرعت در آمریکا قرار دارند.
بررسی سرعت متوسط اتصال در سطح جهانی نشان می دهد که از ۱۰ کشور پرسرعت دنیا۸کشور افزایش سرعت را هم برپایه رشد سه ماهه و هم از نظر رشد سالانه به ثبت رسانده اند.
تعداد آدرس های IP که به شبکه "آکامای" متصل می شوند برپایه بررسی سه ماهه ۴/۷ درصد افزایش داشته است. در پایان سال ۲۰۰۹ این شرکت ۴۶۵ میلیون آدرس IP متصل از ۲۳۴ کشور را با یک رشد ۱۶ درصدی نسبت به ۴۱۰میلیون آدرس در پایان سال ۲۰۰۸به ثبت رسانده است که نسبت به ۳۱۲میلیون آدرس ثبت شده در پایان سال ۲۰۰۷حدود ۵۴درصد رشد داشته است.
آمریکا و چین برای هفتمین سه ماهه پیاپی موفق شده اند حدود ۴۰ درصد از آدرس هایIP بررسی شده را به خود اختصاص دهند. ۱۸۹ کشور در سه ماهه چهارم سال ۲۰۰۹با کمتر از یک میلیون آدرسIP به ۱۴۵ کشور با کمتر از ۱۰۰هزار آدرس و ۲۱ کشور با کمتر از هزار آدرس به شبکه آکامای متصل شده اند.
با مقایسه داده های مرتبط به آدرس هایIP سرانه هر کشور در سه ماهه چهارم، نروژ در راس لیست ضریب های نفوذ اینترنت قرار گرفته است (ضریب نفوذ ۴۹ درصد).
از دیدگاه جهانی، ۳۵کشور سطح ضریب نفوذ برابر یا بیشتر از ۲۵درصد را نشان می دهند.
البته گفتنی است که ۱۹۸کشور در سه ماهه چهارم سال ۲۰۰۹مورد حملات انفورماتیکی قرار گرفته اند که این رقم در سه ماهه سوم سال گذشته برابر با ۲۰۷کشور بود.
در راس این کشورها روسیه با ۱۳درصد از مجموع حملات انفورماتیکی قرار دارد و پس از آن آمریکا و چین به ترتیب در رتبه های دوم و سوم واقع شده اند و به طور متوسط ۲۰درصد از ترافیک حملات را به خود اختصاص داده اند.

منبع : روزنامه مردم سالاری