شورای شهر پاوه، واقعیت تلخی که باید روزی کارکردش عریان و بر ملا گردد. به استناد قوانین مصوبه نظام جمهوری اسلامی ایران، شوراهای اسلامی شهر همان پارلمان‌های محلی هستند که به عنوان قوه مقننه شهری شناخته می‌شوند.
موفقیت و یا عدم کارایی آن را می توان در همدلی، وحدت و … اعضاء آن جستجو نمود، واضح است آن چیزی را که به اقتدار قوه مقننه شهری آسیب می رساند باید بروز اختلافات و … دانست، همگان اختلاف نظر را امری طبیعی می دانند و در وجود هر تشکلی به سبب نقش خود تنظیمی آن نیز ضروری تشخیص می دهند.
حال اگر بروز اختلافات هدفمند و از بیرون تزریق گردد مقابله با آن سخت و هزینه بردار است؛ هزینه ای که تأثیرات مخربش به وضوح آشکار می باشد. در این شرایط آسیب شناسی معنی و مفهوم واقعی خود را از دست می دهد و گذر از آن نیز به سادگی میسر نمی باشد. اگر تعمقی در کشورهای پیشرفته که شوراهای آنها پیشرفت داشته است به عمل آوریم، مشاهده می نماییم که فرهنگ شورا در آن کشورها ایجاد شده است. این درحالی است که در این خطه به جای بینش و فرهنگ شورایی ما فقط نقش بازی می کنیم.
معضل شورای شهر پاوه را در یک کلام می توان اینطور بیان نمود که در جلسات عادی چون دخالتی وجود ندارد و اعضاء در محل ملزم به تصمیمات مقتضی هستند، بنابراین هریک از اعضاء با توجه به دیدگاه خویش ارائه نظر می دهند و در این شرایط آراء مثبت و یا منفی هریک از اعضاء قابل قبول و تکریم می باشد. اما در تصمیمات سرنوشت ساز با لابی های به عمل آمده اعضاء برخلاف اعتقادات خویش ارائه نظر می دهند، نظری که خود از قبل بشدت مخالف آن بوده اند.
تصمیماتی که در محافل خصوصی برنامه ریزی و در شورا اجراء می گردد، در واقع توهینی بر دیگر اعضاست حال اگر آن جمع صلاح را در گزینش فرد خاص مورد نظر خود می دانند بحثی نیست می توانند مشاوره فکری ارائه نمایند، شاید مابقی اعضاء نیز با استدلالات آنان توجیه و حتی هم رأی شوند.
اما اگر قرار باشد در تصمیمی مهم و حساس دیگران برای شورای شهر تصمیم بگیرند، به تبع باید خود عواقب آن را هم پذیرا باشند. در واقع انصاف نیست جمعی گزینه شهردار را انتخاب نمایند اما خود پاسخگوی قصورات و کاستی های آن نباشند و حتی شورائیکه در تعیین تکلیف هیچ نقشی نداشته مورد بازخواست افکار عمومی و مسئولین محترم امر قرار گیرند.
اگر مردم شورا را برای مدیریت شهری انتخاب نموده اند پس لازم است بر اساس ضوابط و قوانین مصوبه نظام جمهوری اسلامی به منتخبین مردم اجازه داده شود تا آنان به وظیفه قانونی خویش عمل نمایند. در این راستا اگر کوچکترین خلافی نمودند با صدای رسا و در حضور افکار عمومی مردم، شورای شهر را مورد نکوهش قرار دهند و حتی به مراجع ذیصلاح جهت برخورد قانونی معرفی نمایند.
خدمت شهروندان ارجمند عرض می نماییم شورای شهر پاوه در طول سه ماه فعالیت خویش به معنی واقعی فقط یک ماه به جدیت امور را در جهت مطلوب ساماندهی نمود و در آن یک ماه نیز جلو خیلی از نابسامانی ها گرفته شد و خوشبختانه بعضی از روال در جهت ضوابط پیش بردیم، اگر وضعیت بدان منوال پیش می رفت خیلی کارها در مدار قانون به نتیجه می رسید اما گویا این شیوه ی کارکرد به مزاج جمعی خوش نمی آید.
بزرگی به استناد قانون اساسی در مبحث شوراها افزود: اهتمام به نظرات شوراها، احترام به تک تک آحاد جامعه است و هیچ مقام و مسئولی حق دخالت در تصمیمات شوراهای اسلامی چه به صورت سازمان یافته و چه به صورت غیر سازمان یافته ندارد.
بیان ضعف خویش، خود خوری است اما چکار باید کرد، شورایی که چهار ماه از عمر آن می گذرد تاکنون کمیسیون های مربوطه و کمیته های کاری اش تشکیل نشده است، کمیسیون ها و کمیته های کاری اساس و کارکرد شوراست و در آن افکار صاحبان فکر به تناسب موضوع به مدد گرفته می شود تا سنجیده ترین تصمیم اتخاذ گردد، موضوعی که پایانی بر کارکرد غلط سنوات گذشته باشد، عملکردی که نُقل محافل و مجالس ماست و انکار آن نیز مستند بر شواهد موجود خود فریبی بیش نیست.
مردم شهرستان پاوه در لبیک به اوامر مطاع مقام معظم رهبری مبنی بر حضوری آگاهانه در پای صندوق های تعیین سرنوشت خویش، عاشقانه پای به عرصه ی حضور رساندند و بر خلاف تصورات دشمنان حماسه ی عبرت آموز را بار دیگر به اثبات رساندند تا به جهانیان بفهمانند که ملت ما هیچگاه از آرمان های خویش کوتاه نمی آیند، آنان تغییرات در جهت وضعیت مطلوب را در برگ های رأی مطالبه نمودند. موضوعی که در جای جای ایران زمین به عینیت نشست.
همشهریان محترم در جریان هستند به تناسب انتظارات و بر خلاف توقعات شهروندان معزز پروسه ی انتخاب شهردار پاوه علیرغم وحدت رویه در تعیین گزینه ی اصلح با حرف و حدیث های آنچنانی رقم خورد، ما نیز علیرغم خلف وعده و به تبعیت از تفکر شورایی از شهردار محترم حمایت و در زمینه های مختلف همراهی نمودیم، اما خطای دیگران در نهایت گریبانگیر شهردار محترم گردید. خطایی که با هیچ پاکن معمولی پاک نمی شد و کسی نیز نمی تواند آن را توجیه نماید. شهرداری که علیرغم فروش سرمایه های اصلی آن (زمین های که سالها با زحمت فراهم گردیده بود) قریب ۱۵ میلیارد ریال نیز بدهی دارد.
بدیهی است برای گذر از این مرحله باید بر خلاف رویه ی گذشته تصمیم سازی نمود تا بتوان دوباره سر از خاک بر آورد و حق و حقوق مردم را مجدداً مطالبه نمود، مجموعه ی محترم شورای شهر بدون رایزنی با افراد، ۶ نفر مهندس و ۲ نفر مدیر شهرستان را برای گزینه ی شهرداری پاوه در نظر گرفتند موضوعی که از ۵ ماه قبل تاکنون بر گزینه ی اول تأکید ویژه می شد. اما با تغییر وضعیت به وجود آمده در مدیریت شهرداری دوباره با رأی هر هفت نفر عضو شورای شهر، گزینه ی اصلی مورد نظر تثبیت گردید. نکته ی قابل توجه آن است که درطول چهار ماه گذشته اعضای شورای شهر متفق القول مدیری توانمند و مرتبط با رسته ی شغلی (کارشناسی ارشد عمران) که در سطح شهر خوشنام و متعهد به اخلاق و … بود، در بحث های متعارف حرف اول و آخر را می زد، اما به یکباره با رایزنی های آنچنانی شخصیت محترم دیگری جایگزین گردید که آن عزیز می توانست در جاهای دیگر خدمات ارزنده ای را به جامعه ی ما ایفاء نماید.
جمعی از اعضاء وقتی رویه ی تکراری و از پیش تعیین شده سنوات قبل را مشاهده نمودند از رئیس جلسه در خواست نمودند با تعیین وقت قبلی و یا دعوت آنی ازگزینه ای که مقرر است به عنوان شهردار این شهر انتخاب گردد، شرایطی را فراهم نمایند تا اعضای شورای شهر برابر قانون از برنامه ها و کارکردهای گزینه ی پیشنهادی مطلع شوند و این را حق قانونی خود می دانستند تا با علم و یقین به تاثیر و نقشی که مردم به ما محول نموده اند بهترین گزینه ای را برگزینیم که حداقل اطمینان از حصول انجام بهینه کار برای مان محقق گردد وقتی با پیشنهاد قانونی مذکور مخالفت گردید، و عزیزان قرار را بر انتخاب غیابی به نفع گزینه ای خاص را داشتند، حضور در جلسه مذکور بی معنی، غیر توجیه و توهین به ساحت اعضای شورای شهر تشخیص داده شد و قبل از رأی گیری به عنوان اعتراض جلسه را ترک نمودیم.
ما با علم بر اینکه می دانیم کارکردن در شهر پاوه سختی های خاص خود را دارد، شهری که سه شهرستان از آن منتزع و هریک نیز پیش رو تر از شهرستان مادر خویش اند. بزرگترین شهر پلکانی جهان که به سبب نقش هریک از ما مهجور مانده است، شهری که هریک از اعضا برای ساختنش باید هزینه نمایند، شهری که فقط برای کسب منافع خویش بدان ننگریم و همانند اکثر شهرهای ایران زمین که ساکنانش در ساختنش مشارکت می نمایند برایش مایه بگذاریم. هیچ شهر آبادی را نمی توانیم مشاهده نماییم مگر آنکه مردمانش برای عمران و آبادی اش مایه بگذارند، با این تفکر خدمت همشهریان ارجمندمان عارضیم: ما همچنان به تعهدی که در شعارهای تبلیغاتی سر زدیم پایبندیم و عزت خویش را در کنار مردم و دولت می جوییم.
مهدی عبدی ، محمدفاروق یوسفی و حیدر اسلامی نیا
اعضای شورای اسلامی شهر پاوه
ثبت دیدگاه