مدتی است که موضوع انتخابات مجلس شورای اسلامی به عنوان یکی از مباحث رسانه ای جامعه ما مطرح شده است.
با وجود آنکه کمتر از یک سال به برگزاری انتخابات مجلس باقی مانده در محافل عمومی زمزمه انتخابات به گوش می رسد، این امر اغلب از طرف کسانی مطرح می شود که تمایل به کاندیداتوری دارند. متاسفانه وقتی دوره های گذشته انتخابات و فضای گذشته مرور می گردد جز تاسف و تاثر چیزی در خاطره ها باقی نمانده است.
پیداست که در اغلب موارد و در جوامع سنتی و کمتر توسعه یافته منافع شخصی و یا به عبارتی منافع خصوصی بر منافع عامه و عمومی ارجحیت داشته و یکی از عوامل عقب ماندگی این جوامع عدم توجه به منافع عمومی جامعه می باشد، غافل از اینکه منافع عمومی منافع خصوصی تک تک شهروندان جامعه است و اگر این هدف محقق نشود قدر مسلم منافع خصوصی همه ضرر و زیان خواهد دید. نمونه های بارز و مشهود این تناقض در جامعه ما در زمینه دستیابی به فرصت های شغلی برابر، تسریع در انجام امورات اداری، بهداشتی- درمانی، نظامی-قضایی و … است که نشان از کم توجهی به منافع عمومی جامعه دارد. از جمله نمونه های دیگر این کم توجهی به منافع عامه، موضوع انتخابات و چگونگی توجه به مقوله انتخاب نماینده توسط شهروندان است چرا که در اغلب موارد بدون توجه به این مقولات، شهروندان با رأی خود اقدام به انتخاب فردی می نمایند که بعد از مدتی با تأسف از این انتخاب، پی به اشتباه خود خواهند برد.
معمولا نمایندگان مجلس را می توان در بین همه انتخاب های دیگر(مانند ریاست جمهوری و …) نمودی از تجلی افکار و اندیشه های یک ملت و یا منطقه دانست. بسی جای تاسف است که اذعان نمایم در اغلب دوره های انتخابات در منطقه اورامانات با وجود احترامی که برای تمامی منتخبین قایل هستم کمتر به شایستگی و یا توان و کارایی افراد توجه شده و همیشه مسائل قومی و قبیله ای و یا خرده فرهنگی- سرزمینی در این انتخاب نقش اصلی را ایفا نموده است.
معمولاً در انتخابات مجلس هر کاندیدایی به فراخور توان و قابلیت های خود پا به عرصه انتخابات می گذارد. قدر مسلم در دوره های قبلی در موسم انتخاباتی در منطقه اورامانات، شیوه و کارزار انتخابات اصلاً با رویه های علمی و کارشناسی همخوانی نداشته و ندارد. به عبارتی جلسات، میزگردها، مناظره ها، همایش ها، سخنرانی ها و… جایی در انتخابات نداشته اند. کمتر دیده شده که کاندیدایی با برنامه ای مدون و تخصصی خودش را در معرض سنجش افکار عمومی حوزه انتخابیه قرار دهد. اگرچه بخش زیادی از این مسائل به شخصیت و توان علمی و تجربه کاندیداها برمی گردد اما بخشی هم ناشی از فضای بسته و بدون تحرک مردم منطقه و بی تفاوتی آنها در قبال این مسائل است.
لازم به ذکر است نقش خنثی-بی تفاوت رسانه های جمعی، شورای شهرها و روستاها، شهرداران، نخبگان، دانشجویان، معتمدین سرشناس و … بسیار اثرگذارتر بوده است. اگر به شرح وظایف شهرداران و شوراهای اسلامی نگاهی انداخت قدر مسلم این موضوع یعنی تنویر افکار عمومی و روشنگری و توجه به ارتقای سطح دانش، فرهنگ و بینش مردم جزئی جدایی ناپذیر از وظایف آنهاست. در این میان در گذشته اصلاً دیده نشده که این مسئولین محلی حداقل زمینه و شرایط و بستری را فراهم نمایند تا کاندیدها را مجبور به پاسخگویی در مقابل مردم نمایند. از طرفی ضعف و ناتونی علمی و تخصصی کاندیداها نیز مزید بر علت شده که بدور از روشنگری و از طریق دیگری سعی در جذب و جلب رأی دهنده گان نمایند. در واقع با فراهم ساختن زمینه های در معرض دید قرار گرفتن کاندیداها می توان به عبارتی با یک تیر به چند هدف دست یافت.
نخست با حضور و یا عدم حضور هر کدام از کاندیداها، برای مردم روشن خواهد شد که آنها چقدر به حضور مردم اهمیت می دهند و عدم حضور آنها به معنی ناتوانی در مواجهه شدن با مردم است. دوم اینکه آن عده ای که توان رویاروی مستقیم با مردم محلی را ندارند چطور در مجلس در قبال دیگر منتخبین می توانند از طرح ها، پروژه ها و یا درخواست های حوزه انتخابیه خود دفاع کنند؟!، ریزش آن عده ای که به عنوان سیاهی لشکر کاندید شده اند در این مرحله اتفاق خواهد افتاد.
در ثانی کاندیدها را به تحرک وادار می نماید که چه بسا کارزار انتخاباتی و ورود به مجلس امر ساده ای نیست و نیازمند مجهز بودن به درک، درایت، علم و دانش کافی است. همچنین در ادامه چهره و ویژگی های هر کدام از کاندیداها برای مردم شناخته شده و مردم بهتر می توانند در انتخاب فرد توانمند اقدام نمایند. در این مرحله مطالبات مردمی مطرح شده و پاسخگویی به این مطالبات می تواند آنها را به چلش کشد.
از طرفی دیگر اولویت به نقش قومی، قبیله ای شاید جای خود را به نقش تخصص، علم، آگاهی، دانش و توانمندی شخص منتخب داده و مردم با انتخاب صحیح راضی تر به نظر می رسند.
تصور کنید که در دوره های گذشته و در موسم تبلیغاتی اغلب کاندیداها حتی از شرکت در یک جمع ده نفره و معرفی و شناخت و عرضه خود به مردم محلی ناتوان بوده اند. البته این بنده حقیر مقصر اصلی را مردم محلی می دانم که بدون شناخت و تأمل اقدام به رأی دادن به گزینه مد نظر نموده اند چرا که گاهی پیش آمده اشخاصی از صداقت مردم سوء استفاده نموده و با برجسته کردن تفاوت های قومی و قبیله ای و ایجاد هیجان و شور در بین افراد ساده و کم سواد راه خود را برای حضور در مجلس هموار نموده اند. با کمال تأسف باید عرض نمایم بسیاری از منتخبین راه یافته به مجلس چنین رویه ای را در پیش گرفته و چه بسا با حضور آنها در مجلس، به عنوان نماد و سمبل فرهنگ، هویت، بینش، علم و آگاهی مردم منطقه معرفی شده اند. در خیلی از موارد استفاده از پوشش کردی را نیز به عنوان ابزاری برای سوء استفاده از فرهنگ بومی مردم اورامانات قرار داده و مایه خجالت و سرمشاری برای مردم منطقه شده اند. کاش نمایندگان ما پوشش رسمی کشور یا همان کت و شلوار و حتی با کراوات را انتخاب می کردند اما از توان و قابلیت لازم به عنوان یک نماینده برخوردار بودند. به نظر بنده جایگاه نماینده حتی بالاتر از هیئت وزیران هست چرا که در خیلی از موارد بایستی با رایزنی و چانه زنی و ارائه طرح ها و برنامه های کارشناسی و علمی، وزرا و دیگر مسئولین طراز اول را مجبور و قانع به پذیرش خواسته های حوزه انتخابیه خود نماید.
حال این سوال از مردم منطقه اورامانات پرسیده می شود آیا نمایندگان ادوار گذشته و کنونی ما از چنین مهارت و تبحری برخوردار بوده اند؟
به نظر بنده شخصی که از منطقه اورامانات به مانند دیگر منتخبین به مجلس راه می یابد علاوه بر نمایندگی حوزه انتخابیه، نماینده استان کرمانشاه، منطقه کردنشین(غرب کشور) و نماینده ملت ایران است، بنابراین انتخاب چنین فردی ضروری است با تیزبینی و نکته سنجی و دقت صورت پذیرد.
همه ما می دانیم که دو وظیفه اصلی نمایندگی یکی قانون گذاری و دیگری نظارت بر اجرای آن است. پس برای اینکه قوانین کارآمد و کارشناسی در مجلس تصویب شود ضروری است تا افراد انتخاب شده سواد، درک و تخصص لازم را در این زمینه داشته باشند. از سوی دیگر نظارت بر عملکرد مجریان قانون که بخش زیادی از آن را دستگاههای دولتی تشکیل می دهند نیازمند اشرافیت و شناخت شرح وظایف و محدوده کاری انهاست.
اشاره شد که منتخب مردم دو وظیفه مهم و اساسی به مانند سایر نماینده ها بر عهده خواهد داشت:
- وظایف مرتبط با قانون گذاری و وضع قوانین مختلف برای پیشرفت و آبادانی کشور و حوزه انتخابیه
- وظایف نظارت و ارزیابی و همچنین تحقیق و تفحص
متاسفانه مدت هاست که نمایندگان هر حوزه انتخابی در استان کرمانشاه خود را تافته جدا بافته از دیگر نمایندگان سطح استانی دانسته و به عبارتی هر کدام راه خود را در پیش می گیرند که این امر ضربه مهلکی به توسعه در سطح استان زده است. پیداست که تفکرات نمایندگان متفاوت و در بسیاری از موارد دارای دیدگاههای گاهاً مخالف و متضادی هستند اما در پیگیری مطالبات استانی بایستی همگام و یکصدا عمل نموده و نظر واحدی داشته باشند. آیا تا به حال از خود پرسیده ایم که نماینده کرمانشاه، گیلانغرب و یا کنگاور و … نماینده مردم منطقه اورامانات هم هست و بالعکس؟ پس ضروری است تا منتخبین مردم اورامانات به موارد ذیل توجه داشته باشند:
- اصلی ترین هدف و یا اولویت کاری در قبال حوزه انتخابیه و یا پیگیری تمامی مطالبات و امورات مختلف در همه زمینه های حوزه انتخابیه (مهمترین و اصلی ترین)
- وظایف و مسئولیت ها در قبال استان کرمانشاه (در کنار نمایندگان دیگر استان)
- وظایف و مسئولیت در قبال مناطق کردنشین (همه نمایندگان مناطق ایلام، کرمانشاه و کردستان و بخش هایی از آذربایجان به عنوان نماینده مردم کرد در قبال مردم منطقه مسئولند)
- وظایف و مسئولیت های ملی و کلان کشوری (احساس مسئولیت در قبال ملت ایران)
- وظایف و مسئولیت های فراملی (در سطح کشورهای همسایه و مسلمان و حتی جهانی و بین المللی)
ذکر مثالی برای بیان احساس مسئولیت و نقش نمایندگان در قبال ملت ایران خالی از لطف نیست. متاسفانه دامن زدن به مسائل حاشیه ای قومی و قبیله ای در قبل از انقلاب نیز وجود داشته و مردم منطقه اورامانات هم بی نصیب نبوده اند. در نیمه اول دهه ۵۰ جنگی بین بخش هایی از مردم پاوه و جوانرود درگرفت و متاسفانه عده ای در این درگیری کشته و زخمی شدند. طبق یافته های مجلس وقت یکی از مقصران این حادثه نماینده وقت مردم منطقه بود که در تحریک احساسات مردم نقش داشت. در مجلس شورای ملی آن زمان نماینده تبریز در دفاع از مردم منطقه در مجلس متحص شده و درخواست می نماید تا زمانی که نماینده منطقه اورامانات محاکمه نگردد دست از تحصن بر نخواهد داشت. این امر نشان از حساسیت و اهمیت نقش و وظیفه نماینده در قابل تک تک شهروندان ایران زمین است و امید است نماینده مردم منطقه ما نیز چنین تفکر و بینشی داشته باشد.
ضروری است که به عنوان مهمترین اصل در انتخاب نماینده، موارد ذیل به عنوان پایه و اساس قابلیت های آن مورد توجه قرار گیرد:
- شناخت جامع و کامل حوزه انتخابیه؛ به عبارت دیگر کسی که اقدام به کاندیداتوری خود برای نمایندگی مردم می نماید بایستی اشراف کاملی بر تمامی مسائل و مشکلات، توان و قابلیت ها، محدودیت ها و تنگناهای حوزه انتخابیه خود داشته باشد. اینجانب باور دارم که نمایده در ابتدا بایستی از مسائل ریز و درشت حوزه انتخابیه خود در زمینه های گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اداری و … آگاهی داشته و سپس با کمک مردم و مسئولین اقدام به ارائه برنامه ها و راه حل های متناسب با آنها نماید. توجه به ظرفیت هایی مانند تشکیل شوراهای مشورتی و تخصصی از میان نخبگان، فرهیختگان و دانشگاهیان در بخش های مختلف در سطح منطقه را جزو اولویت های کاری وی قرار گیرد. هر نماینده ای که ادعای حل مشکلات مختلف را به تنهایی داشته باشد به یقین ناتوان و ناآگاه است و پیداست که نه تنها منطقه و یا حوزه انتخابیه خود را نشناخته بلکه حتی خود را نیز نشناخته و به شعور مردم توهین نموده است.
- در ارتباط با وظایف و مسئولیت ها در سطح استان، همین بس که به این نکته اشاره نمود متأسفانه هماهنگی چندانی بین نمایندگان را در دوره های گذشته شاهد نبوده و هر کدام به صورت منفک و یا جزیره ای عمل نموده و این بزرگترین ضربه را به توسعه و پیشرفت استان وارد نموده به نحوی با این ناهماهنگی، ضرر و زیان وارده به کل استان رسیده است. بنابراین ضروری است نمایندگان استان حتی با وجود سلایق و گرایش های مختلف، در زمینه توسعه و عمران و آبادانی با هم هماهنگ و یکدست عمل نموده و هرگونه تصمیمی که در هر زمینه ای برای استان قرار است اخذ گردد با رأی و نظر اکثریت نمایندگان اجرایی و اخذ شود. هماهنگی و یکپارچگی نمایندگان می تواند در انتخاب مدیران لایق، دلسوز و آگاه در سطح استان و حتی حوزه های انتخابیه موثر واقع می گردد. به طور مثال تلاش برای تأمین بودجه مورد نظر استان و رایزنی برای تأمین اعتبارات درخور و … از جمله وظایف نمایندگان در سطح استان است، ذکر نکته ای در این زمینه خالی از لطف نیست. استان کرمانشاه یکی از قدیمی ترین استان های کشور بعد از تشکیل تقسیمات سیاسی در اوایل قرن حاضر است به نحوی که به عنوان استان پنجم مشهور بوده و بخش هایی از همدان، ایلام، لرستان، کردستان را در بر می گرفت. کرمانشاه هم رده استانهایی مانند مشهد، اصفهان، شیراز، اهواز و تبریز و شاید قدیمی تر از برخی از آنهاست، اما در حال حاضر مقایسه ای بین ابعاد توسعه صنعتی، فعالیت های اقتصادی، تولیدی و سطح درآمد و رفاه بین کرمانشاه با این استان ها جز فاصله بسیار زیاد و عقب افتادگی کرمانشاه با بقیه چیزی مشاهده نمی گردد. کرمانشاه از نظر موقعیت استراتیژیکی یکی از مناطق مهم غرب کشور بوده و جاده قدیمی سنتو از این استان عبور می نموده که مناسب ترین و نزدیکترین راه ارتباطی به عراق و به ویژه مزار امامان شیعه(عتبات عالیات) و همچنین کشور سوریه، اردن، لبنان و اتصال به دریای مدیترانه و حتی کشورهای شمال آفریقای به شمار می رفته است. آیا واقعأ متناسب با شأن و منزلت استان کار خاصی در این استان صورت گرفته است؟ آیا یک دهم خسارات و عقب افتادگی ناشی از جنگ در دوران سازندگی تاکنون جبران گردید؟ آیا در زمانی که تمام استان و مردم غیورش به مدت بیش از ۸ سال درگیر جنگ ویرانگری بودند و تمام بخش های اقتصادی، تولیدی و … درگیر آن بود و مردم دیگر مناطق مانند اصفهان، تبریز، شیراز، مشهد و … اعتبارات جذب نشده کرمانشاه را هزینه می کردند و از فرصت های نابرابر ناشی از جنگ به نفع خود استفاده می نمودند بعد از جنگ، ذره ای از آن اعتبارات جبران گردید؟ سوالات زیادی وجود دارد که برای بازگو نمودن آنها فرصت و زمان زیادی می طلبد. اگر به وضع موجود هم اشاره ای گردد پیداست که این استان هم اینک فرصت های بیشماری را در ارتباط با توسعه صنعت گردشگری، کشاورزی، صنعتی، مبادلات بازرگانی با کشور عراق و به ویژه در ارتباط با زائرین عتبات عالیات از دست داده و اغلب موارد ناشی از ضعف مدیریت استان و به ویژه نمایندگان استان در مجلس بر می گردد.
- در سطح ملی و کشوری؛ هر آنچه که به مسائل ریز و درشت استان، منطقه و کشور مرتبط خواهد بود، با ارائه راهکارها، راه حلها و همچنین رایزنی و تبادل نظر و … بر نقش موثر نمایندگی افزوده و هرچه دایره قدرت و نفوذ در سطح کشوری بیشتر گردد در میزان محبوبیت و قدرت مدیریتی نماینده موثر خواهد بود. اصلی ترین وظیفه نمایندگی در این سطح وضع قوانین و یا تفسیر و تغییر قوانین و همچنین تصویب بودجه های کشور و پیگیری مطالبات و خواسته های مردمی است. در این بخش نماینده با ارتباط تنگاتنگ بین سطوح کلان مدیریتی و نظارت بر بخش های مختلف به ویژه نظارت مستمر بر وزارتخانه ها و ادارات تابعه انها در سطح استانی- شهرستانی نقش موثری ایفا می نماید.
- در سطح بین المللی نیز همکاری با مجالس کشورهای همسایه و اسلامی و همچین برگزاری نشست ها و تبادل نظر بر میزان کارآمدی و کارایی وی موثر خواهد بود. همکاری با کشور عراق و به ویژه اقلیم کردستان به دلیل مجاورت و همسایگی در بخش های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و همچنین توسعه گردشگری و … رونق و آبادانی را نصیب منطقه خواهد نمود.
در پایان امید می رود رسانه های محلی، شوراهای اسلامی و شهرداران و حتی دهیاران با برنامه ریزی زمینه های حضور پرشور و فعال کاندیداها در بین مردم و همچنین محافل علمی و دانشگاهی فراهم ساخته و آنها را ملزم به ارائه برنامه های خود نمایند. برگزاری میزگردها و مناظره های دو و یا چند نفره در مکان های عمومی و یا در رسانه های محلی می تواند به تنویر افکار عمومی کمک نماید تا راه خطا نپیمایند. حتی مدیریت رسانه های محلی با ارائه راهکارهایی این افراد (کاندیداها) را وادار نمایند تا به سوالات خوانندگان رسانه جواب داده و یا با مصاحبه و برگزاری میزگرد هم سوالات مردم را با آنها در میان گذاشته و هم به نمایندگی از طرف مردم آنها را در ارتباط با ورود به مجلس به چالش بکشند. توفیق همیشگی عزیزان را از درگاه باری تعالی خواستارم.
منبع : پاوه پرس
ثبت دیدگاه