حکم کارکردن زن درخارج ازمنزل

نویسنده : نسیبه عبدی  /  باتوجه به پیشرفت های علمی جامعه امروزی ونیازبه حضورزنان وخدمت رسانی به همنوعان خود درجامعه درزمینه رشته تحصیلی موردنظرخودازجمله:پزشک،پرستار،معلم و….لازم است زنان نیزدرگوشه ای ازاین جامعه حضورداشته باشند

تاهم نیازهای همنوعانشان رفع شود وهم ازاستعداد وتوانایی خودبهره برده واعتمادبه نفس کسب کنند وهم تاحدودی به مخارج زندگی خانواده های خود،سامانی بخشند.
باتوجه به این مسائل باید به این امراز دیدگاه اسلام وفقهانیزدقت کرد تابتوان کارخودراباقاطعیت وآرامش بیشتری انجام داد.

آمده است که اسماء دختر ابوبکر (مشهور به ذات الناطقین )شوهرخود،زبیرابن عوام را درپرورش ورام کردن در اعمال مربوط به اسب ها وخرد کردن هسته های خرما برای شتران آبکش،کمک ویاری می کرد تاجایی که ایشان ازباغ بسیاردور شوهرش ازمدینه،هسته های خرمارابرروی سر حمل مینمود وبه شهر می آورد.

یا کارکردن دختران حضرت شعیب علیه السلام ،که قران درسوره قصص داستان آن رابیان میکند که چگونه به چوپانی گوسفندان پدرشان اقدام می نمودند.

گاهی جامعه خودنیاز مبرم به کارزن پیدا میکند ،مانند طبابت وپرستاری زنان ،آموزش دختران و کارهای دیگر که مخصوص
زنان هستند.پس بهتراست (درصورت کارخارج ازمنزل به هرعلتی که باشد)بازنان رابطه ی کاری داشته باشد تامردان. پذیرش مرد درهمکاری بازن دربعضی حالات بخاطر ضرورت است وباید بمقدار آن ضرورت ازآن استفاده گرددونباید به عنوان یک قانون ثابت قلمداد شود.
اگرچه کارزنان رادرخارج ازمنزل روا ومجاز دانستیم اما واجب است که آن اجازه مقید به چند شرط باشد.ازجمله:

۱.باید آن کاری که زن انجام می دهد ،ذاتا مشروع باشد یعنی فی نفسه حرام ویا منجربه ارتکاب حرام نگردد.مانند خدمت کردن به یک مرد مجرد ،یاکار منشی گری مخصوص،برای مدیرانی که حرفه اش خلوت بامدیررااقتضا
نماید یارقاصه ای که موجب تحریک شهوات یاغرایزدنیوی گردد،یاگارسون رستوران که برای مهمانان ساقی شراب باشد.درحالیکه رسول خداصل الله علیه واله ساقی، حامل وفروشنده آن را لعنت کرده است.

یا میهماندار هواپیماباشد که به حکم وظیفه شغلی مسکرات رابه مسافران تقدیم نماید ویا کاردر سفرهای طولانی بدون محرم که مجبورشود در شهرها وکشورهای تنها وغریب بماند
وامثال این نوع کارهای دیگر که اسلام آنهارامخصوصا نسبت به زنان ویابرزنان ومردان بطور عموم حرام کرده است.

۲.زن باید هنگام خارج  شدن ازمنزل ،درلباس،راه رفتن،سخن گفتن وحرکات دیگر آداب یک زن مسلمان رارعایت کند. **وقل للمومنات یغضضن من ابصارهن ویحفظن فروجهن ولا یبدین زینتهن الا ماظهرمنها**نور۳۱
☆☆به زنان باایمان بگو :دیدگان خودرا ازهرنامحرمی فروبندندوپاکدامنی ورزند وزیورهای خودرا آشکار نگردانند مگرآنچه که طبعا ازآن پیداست☆☆ **ولایضربن بارجلهن لیعلم ما یخفین من زینتهن**نور۳۱ ☆☆وپاهای خودرا به گونه ای به زمین نکوبند تاآنچه از زینتشان نهفته می دارند معلوم گردد☆☆ **فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض وقلن قولا معروفا**احزاب۳۲ ☆☆پس به ناز سخن مگویید تاآنکه دردلش بیماریست طمع ورزد ،وگفتاری شایسته گویید.☆☆

۳.کارزن نباید موجب ترک ویااهمال دروظایف مهم دیگر او گردد مانند وظایف او درقبال همسر وفرزندانش که وظیفه ی نخستین وکار اصلی او شمرده میشود.

برگرفته ازکتاب دیدگاه های فقهی معاصر ج۲
تالیف: دکتر یوسف قرضاوی
ترجمه:دکتراحمد نعمتی