نویسنده: اسری حکمتی /// در گروه نام هایی که برای مساجد دیدم، نامی بسیار زیبا به چشمم خورد: دارالأمان.
لحظاتی چند با خود اندیشیدم؛ چه نام زیبا و با طمأنینه ای.
تلنگری به ذهنم آمد. مسجد الأقصی را به یاد آوردم. در فکر ارتباط این دو واژه "دارالأمان" و" مسجدالأقصی" بر آمدم. هرچه بیشتر فکر می کردم کمتر به نتیجه می رسیدم.
نخستین قبله ی مسلمانان اکنون در چه حال و روزی به سر می برد؟مکانی مقدس که خداوند، محبوبش را با وجود بعد مسافت و اختلاف مکانی معجزه آسا بدان جا برد. معجزه ای به نام " اسراء و معراج" برای اثبات اهمیت و جایگاه مسجد بزرگ مسلمانان؛ «مسجد الأقصی» .
آه که چه دور به نظر می آیی «مسجد الأقصی» !
ما را چه شده است که تو را به فراموشی سپرده ایم. مگر جایگاه والای تو را فراموش کرده ایم؟ یادمان رفته که خداوند به خاطر یمن و مبارکی تو معجزه ای را رقم زد و تو را با قدم های مبارک پیامبر(ص) پربرکت تر از همیشه گرداند.
دارالأمان؛ چه نام برازنده ای برای توست مسجد الأقصی!
حقا که تو شایستگی این را داری که سرای امان و امنیت برای نمازگزارانت باشی.
دفتر تاریخ را ورق می زنم و به زمانی برمی گردم که تو در دست مسلمانان بوده ای. زمانی را به خاطر می آورم که عمرفاروق و صلاح الدین ایوبی چگونه از تو دارالأمانی ساخته بودند که همه، حتی غیر مسلمانان در آرامش و امنیت به سر می بردند و چگونه تو سرای امنیت برای همه ی دوستدارانت بوده ای.
و اکنون افسوس می خورم که چگونه این امنیت از تو ستانده شد و همه در هراس از دست دادن تو خواب از چشمانشان ربوده شده و اکنون تنها آرزویشان برگشتن آن جلال و شکوه و عظمت به توست…!
دشمنان تو چه خوارند که عملی شدن نام دارالأمان را از تو می ستانند و آرامش را از میهمانانت می ربایند.
تو متعلق به مایی مسجد الأقصی!
بگذار یهود و نصارا بر سر تو با ما بجنگند و ما را تهدید به بیرون راندن از تو کنند.اما هرگز تو را رها نخواهیم کرد. هرگز و هرگز به دست دشمنان نمی سپارمت…
مؤمنان غزه سال هاست که جان را برکف گذاشته و صادقانه از تو حمایت و حفاظت می کنند.چرا که تو نور چشم مایی..!
سال هاست که جان و مال و فرزندان و عزیزان شان را در راه آزادی و اعتلای تو فدا کرده اند و هیچ گاه "حتی برای لحظه ای" سنگر دفاع از تو را خالی نکرده اند.
سال هاست که مؤمنان سایر دیار عاشقانه در فراق تو گریسته اند و در دعاهای خود خاشعانه آزادی و رهایی تو را از خداوند طلب کرده اند.
آری سال هاست که ما چشم انتظاریم تا تو همان «دارالأمان» ی گردی که باید باشی و امان و امنیت در تو موج زند. سال هاست که منتظریم در امنیت تمام، نماز گزارانت در صفای درون تو نماز شکر به جای بیاورند.
چه والایی مسجدالأقصی. تو میعادگاه پیامبران بوده ای. تو جایگاه نبوت و رسالت بوده ای و خاتم رسل به زیارت و ملاقات تو آمده است.
هرگز اندوهگین مباش!
چرا که خداوند هیچ گاه تو را تنها نخواهد گذاشت و در هر عصری و همواره نگهبانان و پاسبانانی از جنس«مؤمنان حقیقی و جان بر کف» در اختیار تو خواهد گذاشت تا مخلصانه در راه رهایی تو بجنگند و سرانجام جایگاه شان را به خاطر حفظ این حرمت، بهشت برین قرار خواهد داد.
و بشارت و مژده باد حافظان تو را که خداوند فردوس اعلی را برایشان مهیا نموده و به پاس فدا اکردن امن از خود در راه امن ساختن تو جایگاه مقربی نزد پروردگارشان یافته اند.
خداوندا با قلبی ترسان، دستی لرزان، و چشمی گریان از تو آزادی مسجدالاقصی را خواهانیم.
ما را با آن شاد گردان….
آمین
ثبت دیدگاه