نویسنده : یسری کریمی / و باز هم عید قربانی دیگر در حال امدن است.. و ما هر سال میگوییم اسماعیلت را قربانی کرده ای یا نه؟
ادمها چقدر فراموشکارند.هر سال شب قدر چه دعاها و چه عهدهایی ک نمیبندیم و باز هم نه هر شبمان قدر است و نه هر روزمان روزه! و باز هم همان ادم قبل میشویم که بودیم. حتی دریغ از یک قدم. چقدر ادمها فراموشکارند. فراموش کرده اند سال قبل روز عرفه را روزه بودند و طلب بخشش کردند از خدایشان ک دیگر گناه نکنند. فراموش کردند همان سال قبل؛دوسال ؛سه سال…همان چند سال قبل بود که اسماعیلشان را قربانی کردند و بنده شدند.بنده خدا. اما دریغ از یک قدم تغییر… هر روز بی خدایی بیشترو بیشتر بیداد میکند! هر روز جاهلتر از قبل! مگر دروان جاهلیت چگونه بود؟!مگر نه اینکه خدا را؛پیامبر را ب سخره گرفته بودند و تکذیب میکردند.. آنها ک با چشم خود میدیدند هر انچه را ک اتفاق می افتاد! مردمان امروز چه؟!وای بر حال مردمان امروز ک هر سال ظاهرا اسماعیلشان را قربانی میکنند.. و باز هم … و باز هم همان حکایت همیشگی… آی ای کسی که اسماعیلت را قربانی کرده بودی!امسال دیگر نباید اسماعیلی در درونت باشد.. امسال باید با بی خدایی مبارزه کنی..امسال باید پای همه سخره ها؛شبهه ها؛جهاهلت ها بایستی.. چرا که تو باید خودساخته باشی و از هر چه تعلقات دنیاست؛ رها.. نه اینکه هر سال تو بمانی و کوله باری از تعلقات!
ثبت دیدگاه