نویسنده : مبین نادری
از قدیم الایام شنیده ایم که می گویند: « وقت، طلاست. » و چند سالی است که می شنویم « ایام نوروز برای کنکوری ها دوران طلایی است. ». تشبیه وقت و زمان به طلا طبیعتا به منظور بها دادن به زمان و فرصت هایمان و شفاف سازی و ملموس کردن این امر مهم است. این که چرا از طلا استفاده شده، شاید به خاطر این باشد که از زمان های قدیم تا کنون انسان ها ماده ای با ارزش تر از طلا نیافته اند و یا شاید اولین انسانی که طلا را زیبا، جالب و با ارزش یافت به چیز دیگری فکر نکرد و بقیه نیز اشتباه او را تکرار کرده و یا تصحیحش برایشان مهم نبود و یا … .
جالب اینجاست که تشبیه وقت به طلا تشبیه کاملی نیست؛ از آن جهت که طلا بازگشت پذیر است و وقت بازگشت پذیر نیست.
در نهایت به منظور واضح تر نمودن اهمیت وقت و زمان یا باید به دنبال ماده ای بهتر و برتر از طلا بگردیم و یا به کلی از «تشبیه» دست شسته و روی به ابزارهای دیگر مثل «مقایسه» بیاوریم.
با این اوصاف به دلیل همه گیر بودن جمله « وقت، طلاست »، ما نیز اجبارا به آن روی می آوریم و مورد استفاده اش قرار می دهیم و طلا را نه به خاطر خودش بلکه به خاطر تشبیه وقت و زمان به آن، با ارزش می شماریم(حافظ به خود نپوشید این خرقه می آلود / ای شیخ پاک دامن معذور دار ما را ).
لبٌ کلام: با وقت و فرصت هایت به از این باش که با طلا یا هر شیء گرانبهای دیگری.
و اما ایام نوروز که ادعا می کنند برای کنکوری ها دوران طلایی است، من با اجازه بزرگترهای کنکور خواهم گفت: ایام نوروز دوران نقره ای، برنزی و یا تیتانیمی است.
مقایسه تجربه شده و غیر قابل اثبات زیر را بپایید:
ü هر روز از ایام نوروز با ارزش تر از هر یک هفته از ابتدای سال تحصیلی(پیش دانشگاهی) و یا تابستان همان سال است.
ü هر روز از انتهای سال تحصیلی (تقریبا دو دهه آخر اردیبهشت) با ارزش تر از یک هفته از ایام نوروز است.
ü هر روز از ماه آخر (تقریبا خرداد ماه) با ارزش تر از یک هفته از انتهای سال تحصیلی است.
ü و هفته آخر(قبل از کنکور) معادل کل سال تحصیلی و یا حتی کل تلاش های کنکوری است.
اما به شرطها و شروطها : « مطالعه پیوسته از ابتدای دوره مطالعاتی برای کنکور تا انتهای آن »
پر واضح است که مقایسه مذکور در صورتی به جاست و عبارت «با ارزش تر بودن» در صورتی معنی می یابد که فرد از همان ابتدای سال تحصیلی و یا حتی پیشتر فرصت هایش را با ارزش شمرده و از آنها استفاده کرده باشد.
با این توضیحات شاید بهتر باشد هفته آخر و یا ماه آخر را «دوران طلایی» نامیده و ایام نوروز را با عبارت «دوران نقره ای» یا «دوران برنزی» و یا حتی «دوران تیتانیمی» صدا بزنیم.در واقع هرچه پیشتر می رویم زمان ها گرانبهاتر و از دست دادن فرصت ها پر هزینه تر می شود.
در حقیقت القاب و اسامی و سخن راندن ها به خودی خود مهم نبوده و «ورود به عمل وتلاش و کوشش در جهت آن» و هر آنچه که آن را تسریع می بخشد با ارزش است.
سخن آخر
۱) برنامه ریزی های دقیق و شفافی داشته باشیم.
۲) از فرصت هایمان به خوبی استفاده کنیم.
۳) تلاش هایمان را به کار گیریم.
۴) یادمان نرود که نصرت و پیروزی جز با صبر و شکیبایی به دست نمی آید.
۵) و علی ربنا نتوکل.
من الله التوفیق و الیه التکلان
متشکرم
برایم بسیار مفید بود
سلااااااااااام به همه کنکوریای عزیز همشهری یا شاید بگم پینوسی
شما میتونین
چون هم فعلا خیلی وقت دارین
و هم اینکه شما میتونین چون یه کرد همیشه میتونه
دارم جدی میگم ما هستیم که تو دانشگاههای کل کشور شناخته شده به باهوشی و توانایی متمایز هستیم
شما میتونین چون هر کدومتون تو سرتون یه سری اهداف کوتاه مدت و بلند مدته که تحققش با دانشگاه رفتنتونه
شما باید بتونین که هم نتیجه زحمتای خودتونو بدین هم پدر و مادرتون و هم همه کسایی که به نوعی کمکتون بودن
شما باید بتونین چون میتونین
من یکی به موفقیتتون امید دارم
البته میدونم تو یه دوره ی زمانی ناامیدی دارین و خستگی اما باز با اینحال با توکل به خدا ادامه بدین و امیدوار باشین که تا چند ماه دیگه از شر کنکور خلاص میشین
شما میتونین
ولی اگرم امسال نشد سال دیگه
ولی بازم میگم هنوزم دیر نیست و میتونین با برنامه ریزی دقیق به خوبی پیش برین که باید یه پشتکار و انگیزه قوی پشتیبانتون باشه
شما میتونین دوستان کنکوریم
به نامی خوای گه وره ی*سلام خواگیانی سه ر تان،ده س تا وه ش بو کاک مبین،مه ت له بی وه فره خاسن په ی کنکوریان،دوعا که رم خواتوفیق شان بدو تا بتاوان جه فرسه ته کان شان عال استفاده که ران.فره ده ر ده و واله کی مش وارد ته شه کورتان چه نه مه که روو.به هه شت(فردوس) یاگی تان بو .