گردآورنده : اژین قادری / انتی هیستامین با داروهای خواب آور و آرامش بخش تداخل دارند و بیماران حتماً باید تحت نظر پزشک از آن استفاده کنند.
البته مبتلایان به بیماری‌هایی چون گلوکوم، آسم، بیماری‌های تیروئید، بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا یا بیماری‌های کلیوی حتماً قبل از مصرف این داروها با پزشک مشورت کنند.
مدتی است به دلیل حساسیت داروهای آنتی هیستامین استفاده می‌کنم اما بشدت نگران عوارض احتمالی آن هستم. لطفاً مرا راهنمایی کنید که اثر این قبیل داروها چگونه است و عوارض جانبی آنها چیست؟
بدن انسان در تماس با مواد آلرژی زا مقداری هیستامین تولید می‌کند، هیستامین به سلول‌ها متصل شده و باعث ایجاد تورم در بافت بینی و چشم می‌شود. در این وضعیت عطسه، خارش، آبریزش بینی و اشک‌ریزی سراغ بیمار خواهد آمد. آنتی هیستامین‌ها داروهایی هستند که از اتصال هیستامین به سلول‌ها جلوگیری کرده، مانع بروز علائم آلرژی می‌شوند.
این داروها معمولاً با چند داروی ضد درد و ضد احتقان ترکیب می‌شود تا بتواند بسیاری از علائم ایجاد شده ناشی از هیستامین‌ها را از بین ببرند. آنتی هیستامین‌ها معمولاً به دو دسته نسل اول و دوم تقسیم می‌شوند. آنتی هیستامین‌های نسل اول خواب‌آور هستند و به همین دلیل گاهی به‌عنوان داروهای خواب آور نیز استفاده می‌شوند. این داروها اثرات ضد تهوع هم دارند و در تهوع مسافرتی استفاده می‌شوند.
از میان عوارض آنتی هیستامین‌های نسل اول می‌توان به خواب آلودگی و به دنبال آن کاهش توانایی انجام فعالیت‌های روزمره، کاهش قدرت تفکر، سردرد، خشکی دهان و درد شکم را نام برد اما داروهای نسل دوم عوارض جانبی قابل ذکری ندارند.
نکته مهم این است که آنتی هیستامین با داروهای خواب آور و آرامش بخش تداخل دارند و بیماران حتماً باید تحت نظر پزشک از آن استفاده کنند. البته مبتلایان به بیماری‌هایی چون گلوکوم، آسم، بیماری‌های تیروئید، بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا یا بیماری‌های کلیوی حتماً قبل از مصرف این داروها با پزشک مشورت کنند.
ثبت دیدگاه