نویسه ر : باقی سه فاری
میرزا ئه ولقادَری پاوه یی،جه شاروو پاوه ینه چه نی شوانیوه هامسیَ با،میرزا ئه ولقادَر،په نج یا شش کناچیَش باو کورِش مه بوَ،شوانه که یچ یه ریَ چوار کورِیش باو کناچیَش مه بوَ
خوا پاسه مه یلش بوَ هه م ژه نه کی میرزا ئه ولقادَریَ و هه م ژه نه و شوانه که ی هه ردوه،پیَوه له مه شا په رِه بوَ.دماو چننه ی ،شه وه ی هه ر دوه پیَوه په نه گیریانی،یه ک مامانه شا بوَ، ژه نه و میرزا ئه ولقادَریَ کناچیَوه ته ره ش بوَ و ژه نی شوانه که یچ کورَیوه ته ریَش بوَ. وه لَته ر ژه نه و میرزا ئه ولقادَریَ واتش به مامانه کی:
ئه ر من کناچیَ و ئادَه کورِش بیَ،فارِه شاوه پیه ما،پوولَه یت مدَه و په نه.
هه ر ئا شه وه،مامانه کیَ هوَرزاو کناچه کیَش به رده په ی یانه و شوانه ی نیاش یاگی کورِه که ی و فاراشووه و پوولَیَوه ش دا به ژه نه و شوانه ی و کوَرِه ش ئارد په ی یانه و میرزا ئه ولقادَری و پوولَش سانا و پی شیوه شوانه بی به تاته و کناچی و میرزا ئه ولقادَریچ بی به تاته و کورِی.
ده دوانزه سالَی ویه رد.سالَه یشا وه هار بیَ و یانه و شوانه که ی کوَچشا که رده بیَ په ی هه واروَ بیَمیری(ویَمیری)،
میرزا ئه ولقادَر،روَیَوه راش که وته هه واروَ ویَمیریَ و لوا یاوا به که پره و یانه و شوانه که ی،که س یانه نه نه بی غه یر جه کناچیَوه که وه رو که په ره کینه نیشتیَ بیَره قژیش پژگیایو رژگیای َ بینی، میرزا ئه ولقادَر رووه ش که رده کناچه کیَ واتش:
یانه ی چوَلَ و هوَلَ مه نزلَگاو تووتا
کناچه کیَچ واتش:
په رِا قوَلانچی یانه که و ویَتا
دووباره میرزای وات:
یانه ی چوَلَ و هوَلَ په رِ جه قوَلانچه؟
ئه ویچه واتش:
چاگه و لای ئیتر،هیچیَ مه واچه.
میرزا ئه ولقادَر،ره حمش لوا سه رو کناچه کیَره و واتش:بلوَ بیخوو دنیای ئینیَ کناچه ویمنه.چاگه نه مردا تا ژه نه و شوانه که ی ئاماوه و میرزا واتش:قه سه مت مدَه و به قورعانی،راسه م په نه واچه،ئی کناچیَ کناچیَ منه نه یا کناچیَ شمه نه؟
ژه نه و شوانه که یچ راسه و ویَش پنه وات و واتش:حالَ و بالَ پی جوَره.ئادَیچ کناچه کیَ ویَش به رده وه و کورِوو شوانه که یش ئاردوَوه په ی هه وارو ویَمیَری.
——————–
ئه فسانه ی هه ورامان
خواندیم ان هم با هزاررررررررر (ر تاکید ) زحمت !
دستتان درد نکند .